Fajnie byłoby być jedną z tych par, które jednomyślnie odpowiadają na testy wyboru typu: Szalony weekend w kasynach Las Vegas czy biketrip po Skandynawii? Szybki prysznic pod naprzemiennie zimną i ciepłą wodą czy relaksacyjna kąpiel w soli z Morza Martwego? A nie przekonywać się nawzajem o skuteczności diety keto i etyczności weganizmu albo co roku spierać się o to, jak spędzacie wakacje...

Fajnie byłoby być dziewczyną, którą nie musi przymykać oka na malkontenctwo swojego chłopaka, która nie musi tolerować śladów po kubku od kawy czy po jedzeniu na tygodniku, którego nawet nie zdążyła przekartkować. Fajnie byłoby nie musieć kolejny raz pomijać milczeniem żartu o dwuznaczności nazwy Zachęta za każdym razem, gdy proponujesz wspólne wyjście do galerii… Może po prostu jesteście z dwóch odległych biegunów osobowościowych. Może nie jesteście sobie pisani…

Chociaż... z drugiej strony, jak często spotyka się kogoś, kto specjalnie czeka na Ciebie, by wspólnie obejrzeć kolejny odcinek „Magików” na Netfliksie, kto nie wyśmiewa twojej fanaberii kupowania wyłącznie papieru toaletowego mającego ładny print, kto zostawia Ci ostatnią kapkę mleka, bo wie, że inaczej nie wypijesz swojej porannej kawy.

Podobno wystarczy 30 pytań, żeby zakochać się w drugiej osobie, i 30 dni wspólnego mieszkania, by się w sobie odkochać. Jak to jest z tymi związkami? Czy faceci rzeczywiście są z Marsa, a kobiety z Żoliborza? A może kobiety z Wenus, a mężczyźni z Targówka?

Nie wiemy, ale postaramy się zagrać o tym komediowy spektakl: sceniczny, improwizowany poradnik dla par, zainspirowany Waszymi obecnymi, byłymi albo wymarzonymi związkami. Także przyjdźcie ze swoją randką/chłopakiem/mężem/konkubiną albo ze swoim/swoją ex, albo przyjdźcie sami/same! Czy dowiecie się czegoś pożytecznego na temat relacji? Raczej nie. Ale chociaż przez chwilę pobędziemy razem, na jednej planecie i w tej samej dzielnicy, aby w tej bliskości odczuć ulgę, że – jeśli chodzi i uczucia – wszyscy równie mało ogarniamy.