KONCEPCJA

Jérôme Bel

CHOREOGRAFIA Isadora Duncan

WYKONANIE Elisabeth Schwartz Sheila Atala

PRODUKCJA R.B. Jérôme Bel

KOPRODUKCJA La Commune centre dramatique national d’Aubervilliers, Les Spectacles Vivants – Centre Georges Pompidou (Paryż), Festival d’Automne à Paris, RB Jérôme Bel (Paryż), Tanz im August / HAU Hebbel am Ufer (Berlin), BIT Teatergarasjen (Bergen)

PRZY WSPARCIU CND Center National de la Danse (Pantin) w ramach programu pobytu, MC93 (Bobigny), Ménagerie de Verre (Paryż) w ramach Studiolab – zapewnienie przestrzeni studyjnej, Direction régionale des affaires culturelles d’Ile-de-France, francuskie Ministerstwo Kultury, Institut Français, francuskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych podczas międzynarodowych tras koncertowych. DORADZTWO ARTYSTYCZNE I KIEROWNICTWO Rebecca Lasselin

KIEROWNIK PRODUKCJI Sandro Grando

PREMIERA, PREMIERE: Paryż 2019

Enfant terrible francuskiego tańca, Jérôme Bel, w spektaklu „Isadora Duncan”, odkrywa na nowo bezkompromisową pionierkę tańca jako zwiastunkę współczesnej sztuki i nowoczesnego tańca, wyzwolonego ze sztywnych ram. W postać legendarnej buntowniczki wcieli się Elisabeth Schwartz, która w solowym tańcu – oryginalnej choreografii Duncan, przekazanej Belowi przez nowojorską tancerkę i badaczkę zjawiska Duncan, Catherine Gallant – ożywi pamięć jej rewolucyjnego eksperymentu. Spektakl inspirowany autobiografią „Moje życie” wykorzystuje ruch i słowo, by połączyć choreograficzne archiwum z bezpośrednim doświadczeniem żywego spektaklu.

Jérôme Bel. Mieszkający w Paryżu i pracujący na całym świecie francuski tancerz i choreograf. Twórca nurtu „non-dance”, poszerzającego taniec o performans, sztuki wizualne, projekty społeczne. Nie uznaje podziału na sztukę wysoką i niską. Bada mechanizmy rządzące scenicznym performansem, bawi się naszymi oczekiwaniami wobec spektaklu oraz tym, jak publiczność i artyści wzajemnie się w sobie przeglądają. Po studiach w Narodowym Centrum Choreografii w Angers do 1991 roku pracował jako tancerz, potem zajął się tworzeniem autorskich spektakli, m.in. głośnego „Shirtologie” (1997), w którym aktor rozbiera się z wielu warstw podkoszulków ze znaczącymi napisami; nagrodzonego Bessie Award „The show must go on” (2001), w którym dwudziestu tancerzy ilustruje dosłownie słowa popowych przebojów; Gala (2015) w której zawodowi tancerze stają ramię w ramię z amatorami o zróżnicowanym pochodzeniu i wieku, by na kilka dni stworzyć demokratyczną społeczność połączoną tańcem bez ograniczeń. Wszystkie te spektakle pokazywano na Festiwalu C/U.

Trwa 19. Ciało/Umysł – Międzynarodowy Festiwal Tańca i Performansu pod hasłem „Przestrzeń jak powietrze”. Od 6 czerwca odbywa się na e-SCENIE C/U 2020, ale przygotowania do spotkania z publicznością w realu idą pełną parą. Festiwal na warszawskich SCENACH C/U 2020 potrwa do 10 października.

W tym roku C/U stawia na premiery i na polskich artystów. Niebawem 4 premiery: Iwony Olszowskiej, Ilony Trybuły, Pawła Sakowicza i Marty Ziółek. Swoje polskie premiery będą miały 2 spektakle z zagranicy: Jerome’a Bela i Sarah Vanhee.

Natomiast na e-SCENIE C/U 2020 wszystko idzie zgodnie z planem. Dostępne i ciągle aktualizowane są trzy cykle: • Prosto z wnętrza | PORTRET i PROCES – reportaże Anny Sańczuk, prezentujące sylwetki autorów premier i relacje z prób --> KLIKNIJ TUTAJ • Re:Isadora | DO POSŁUCHANIA – eseje praktyczek i teoretyczek tańca o Isadorze Duncan pod redakcją Hanny Raszewskiej-Kursy --> KLIKNIJ TUTAJ • 21 lekcji tańca na XXI wiek – seria prac wideo, w których artyści proponują jeden gest, ruch lub praktykę, ich zdaniem mający moc zmieniania świata; kuratorka projektu: Edyta Kozak. --> KLIKNIJ TUTAJ

więcej na www.facebook.com/cialoumysl