INCOGNITO

Nick Payne "Incognito"

Tłumaczenie: Rubi Birden Reżyseria i adaptacja: Kamila Straszyńska Scenografia: Weronika Wojtach Muzyka: Aleksandra Kaca Projekcja multimedialna: Kacper Weyna Ruch sceniczny: Krystian Łysoń

występują: Karolina Porcari Helena Urbańska Dominik Gorbaczyński Jakub Kamieński

Bodaj największą zagadką wszech czasów jest szarawa, galaretowata masa ważąca niewiele ponad kilogram. Mózg zawiaduje całym organizmem. Mogłoby się wydawać, że mechanizm działania owego organu jest od dawna znany, ale do tej pory zdarzają się przypadki, które wprawiają neurologów w zdumienie. Mózg Alberta Einsteina stał się obiektem fascynacji wszystkich patologów na świecie.

Dramat Nicka Payne’a, znanego z Konstelacji, rozgrywa się na kilku planach czasowych. Pewne historie są rozbudowane, inne epizodyczne, stanowiąc anegdotę w rozmowach bohaterów. Mózg, by zinterpretować postrzegane zjawisko, dąży do zintegrowania rozbitych elementów – podobnie widz scala poszczególne strzępki opowieści, by znaleźć paralele i zbudować spójną historię.

Patolog o nazwisku Harvey kradnie mózg zmarłego niedawno Einsteina i przechowuje go w słoiku, pragnąc odkryć źródło geniuszu. Fascynacji nie podziela córka profesora, która z pogardą wspomina, że „traktował rodzinę jak psa”. Kilkadziesiąt lat później neurobiolożka Martha odkrywa na nowo swoją tożsamość, zakochując się w młodszej od siebie kobiecie i odkrywając prawdę o swojej rodzinie – tropy wiodą do niejakiego Henry’ego, człowieka żyjącego w stanie wiecznej amnezji. Zamrożony w przeszłości Henry wciąż wierzy w to, że uda mu się spotkać z żoną – jednak Margaret nie żyje od wielu lat. Poszczególne historie łączą się w wielką opowieść o nieprzewidywalnej dynamice relacji międzyludzkich – a jednocześnie o przedziwnej powtarzalności pewnych schematów. I o poszukiwaniu czegoś, co można by nazwać „pierwiastkiem duszy”.