Recital Kacpra Kuszewskiego „Album rodzinny” to pełna humoru podróż do epoki lat 20. i 30. XX wieku ujęta w formę kilkunastu piosenek. Teksty nawiązują stylistycznie do szlagierów międzywojnia, a w muzyce pobrzmiewają rytmy fokstrota, swingu, charlestona i tanga.

Pomysł zrodził się przy przeglądaniu starego rodzinnego albumu. Nieznajome postaci ze zdjęć aż się prosiły, żeby wymyślić im nowe, zabawne życiorysy. Niektóre piosenki były też inspirowane prawdziwymi historiami rodzinnymi twórców. W ten sposób powstała galeria nietuzinkowych postaci, niezwykłych miejsc i zdumiewających sytuacji, które zdarzyły się lub mogły się zdarzyć naszym dziadkom. Dowcipne teksty, mimo że opisują sprawy sprzed lat, mocno nawiązują do obecnej rzeczywistości. Nie brakuje również utworów bardziej nastrojowych, lirycznych, z nutką nostalgii.

Recital przeplatany jest konferansjerką, na którą składają się m.in. cytaty z poradników deklamatoryki z początku XIX wieku, fragmenty podręcznika dobrych manier czy anegdoty rodzinne, które wywołują salwy śmiechu publiczności. W czasy minionej epoki przenosi nas również scenografa i wizualizacje, na które składają się stare fotografie wyświetlane w trakcie piosenek.

Kacper Kuszewski o spektaklu:

Stary album rodzinny. Wehikuł czasu. Otwieram go i przenoszę się w cudowne lata dwudzieste i lata trzydzieste, czasy młodości moich dziadków. Świat fraków, cylindrów, długich sukien i kapeluszy z piórem, ale także fokstrota, tanga i charlestona. Uwielbiam te podróże w czasie. Często jednak na fotografiach obok moich krewnych widzę ludzi, których nikt już nie pamięta. Milcząc patrzą prosto na mnie i tylko na podstawie ich stroju, czy wyrazu twarzy mogę próbować zgadnąć kim byli i czym się zajmowali. Zawsze korciło mnie, żeby wymyślić im jakieś nowe, barwne życiorysy i właśnie z takich pragnień i fantazji narodził się niniejszy album. Przedstawiam Państwu kolekcję hipotetycznych portretów moich prawdopodobnych krewnych w formie piosenek w stylu retro i zapraszam do liryczno-humorystycznej podróży w czasie. Oto historie, które niekoniecznie się zdarzyły, ale zdarzyć się mogły…

słowa: Mirosław Sikora

muzyka: Tomasz Krezymon

scenografia i kostium: Maciej Chojnacki

Zespół muzyczny w składzie:

Tomasz Krezymon – fortepian

Konrad Kubicki – Kontrabass

Jacek Namysłowski – puzon, flet

W cyklu SCENA MUZYCZNA AT zapraszamy na scenę Teatru Collegium Nobilium absolwentów i przyjaciół Akademii Teatralnej związanych z muzyką.