Randka pierwsza: motyle w brzuchu, niepewność i ekscytacja. Czy ona będzie fajna? Czy ja się jej spodobam? Pierwsze spojrzenie, pierwszy uśmiech, fale gorąca i tyle znaków zapytania!

Ona chce być zagadką. Będzie ładnie pachnieć (ale nie za intensywnie!), będzie pomalowana (tylko subtelnie!), założy ładne buty (szpilka, koniecznie!). Uśmiech, gracja, styl – tylko tyle (o, kochany, spadniesz z krzesła!). On będzie szarmancki, pewny siebie. Chce zrobić na niej jak najlepsze wrażenie. Wziąć kwiaty (czy to będzie za dużo)? Ubrać się w garnitur (nie, to przesada!)? Tyle dylematów, żeby w końcu ubrać dżinsy i koszulę (niby zwykłą, taką codzienną, ale na pewno nie z tych, które nosi na co dzień).

Randka ostatnia: wszystko już było, ona już nie kusi, on wygląda zupełnie przeciętnie. Nie ma motyli, emocje uleciały w poszukiwaniu innych uniesień.

Ona już nie jest zagadką. On jakby mniej pewny siebie…

Jedni mają szczęście i zawsze chodzą ze sobą na pierwsze randki. Inni szczęścia mają mniej i pierwsza randka jest często ostatnią.

Zapraszamy na improwizowany spektakl o meandrach randkowania.

Niedziela, 22 grudnia 2019 o 16:00 – 17:30 Barka Wisława