koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
CO JEST GRANE - czerwiec 2025 - nr 372 - już do pobrania
zmodyfikowano  6 lat temu

KRZESŁA

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 24 064 wyświetleń od 19 listopada 2019

Warszawa » ul. Marszałkowska 56 00-545 Warszawa » NA MAPIE

  • 16 lutego 2020, niedziela
    » 16:00
  • 27 stycznia 2020, poniedziałek
    » 19:30

Reżyseria: Piotr Cieplak

Przekład: Jan Kosiński
Scenografia i kostiumy: Andrzej Witkowski
Muzyka: Paweł Czepułkowski
Reżyseria światła: Rafał Piotrowski
Realizacja dźwięku: Tatiana Czabańska
Asystent scenografa i kostiumologa:Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera:Magdalena Kłosińska

Obsada: 

Ewa Szykulska, Leon Charewicz

Czas trwania: 75 minut, bez przerwy
Data premiery: 25 października 2018

Stary i Stara. Ich wspólna przeszłość jest pełna niespełnionych marzeń i pragnień, co maskują wygórowanymi wyobrażeniami o własnych możliwościach. Ubarwiają swoje dni opowiadaniem nieustannie tych samych wspomnień i anegdot oraz odgrywaniem przed sobą małżeńskiej komedii. Przyjmują również w swoim domu wyimaginowanych gości, dla których na scenie pojawia się coraz więcej krzeseł, i z którymi prowadzą ożywione rozmowy. Wszystko to ma zmniejszyć lęk przed pustką, niespełnieniem i miałkością ich egzystencji. Jednak lęk narasta wraz ze zbliżającym się końcem życia i jego bilansu. Stary chce zostawić po sobie przesłanie, ale w kulminacyjnym momencie jedyne o czym może myśleć, to klopsiki przygotowywane przez swoją żonę. Czy jednak na pewno sens życia jest gdzie indziej?
Eugène Ionesco opatrzył dramat podtytułem „tragiczna farsa”. Bohaterowie są tu nietuzinkowo śmieszni i tragiczni. Ale, mimo gorzkiego wydźwięku przedstawienia, życie Starych pełne jest ciepłej melancholii i wzniosłej czułości. Przechodzą „na drugą stronę” uspokojeni, pogodzeni ze sobą i z własnymi ograniczeniami.

zmodyfikowano  6 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ