Monodram „Słoń” to spowiedź człowieka przebywającego w celi śmierci. Skazany za pochodzenie, wspomina swoje życie, które dostało się w tryby totalitarnej machiny śmierci.

Minimalizm treści i scenografii powoduje, że początkowo trudno jest domyślić się co i gdzie. Do sedna bohater przechodzi szybko. Siedząc na piętrowej pryczy opowiada temu na górze – z dystansem i humorem – co jest niewątpliwie największą siłą spektaklu – swoją historię. Jest rozczarowany. Najpierw wycieczka. Góry nie zrobiły na nim wrażenia, w końcu „góry jak góry”. Ale co uderza w niego najbardziej, to fakt, że „nie ma już dzisiaj pięknych ludzi”. Kim jest bohater? Mówi o sobie jak o przeciętnym Niemcu. Lubił chodzić do kawiarni (bez żony, nieco taniej). Obserwować ludzi. Słuchać strzępków ich historii. To, co zburzyło ten idealny wręcz porządek rzeczy, to Republika Weimarska. Na początku jeszcze nikomu nie przeszkadzał, ale spojrzenia klientów zaczęły go wychwytywać i piętnować. „Zbrzydli”. Nie było już radości życia. Pojawił się gniew i polityczne komentarze, poczucie winy do tego stopnia, że to „naszemu” bohaterowi wyrosły trąba i uszy. Nie był już pożądanym gościem kawiarni. Nie był nawet przechodniem, którego nie dało się nie zauważyć. Tak się czuł wśród ludzi. Stał się tytułowym Słoniem.

Autor tekstu: Łukasz Staniszewski Występuje: Dariusz Siastacz

12 listopada (wtorek) 2019 r. godz. 19:00 Klubokawiarnia Babel, Warszawa ul.Próżna 5 Wstęp wolny

Spektakl upamiętniający 81.rocznicę "Nocy Kryształowej"

Organizator: Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce Zrealizowano dzięki dotacji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji