Koncert kameralny 5.05.2020 g. 19:00

Koncert kameralny

Ania Vegry -sopran
Katarzyna Wasiak - fortepian

Igor Strawiński - Dwie melodie op. 6
Szymon Laks - Dyzio marzyciel, Deszcz, Aniołowe lica
Eric Satie - Les Anges
Szymon Laks - Portrait de l’oiseau qui n’existe pas
Szymon Laks - Ballada_ Hommage à Chopin_
Maurice Ravel - Deux mélodies hébraïques
Szymon Laks - Prośba o piosenkę
 Przerwa [15']
Szymon Laks - Modlitwa
Francis Poulenc - Montparnasse
Szymon Laks - Bezdomna, Szczęście, Erratum, Zielony skrzypek, Przymierze
Claude Debussy - Pour le piano
Francis Poulenc - Quelle aventure!, Bleuet, Métamorphoses, La tragique histoire du petit René, Les chemins de l'amour

Ocalić od zapomnienia
Prośba o piosenkę

Szymon Laks, którego twórczości pieśniarskiej poświęcony został ten koncert, urodził się w Warszawie w 1901 roku. Początkowo studiował matematykę w Wilnie, później podjął studia muzyczne w Konserwatorium Warszawskim. Po jego ukończeniu przeniósł się do Paryża, gdzie szybko zdobył całkiem spory rozgłos – jego młodzieńcze dzieła wykonywali znani muzycy tamtych czasów. W tym okresie powstały m.in. pieśni na głos z fortepianem, które zapewniły Laksowi obecność w jednym z najstarszych i najbardziej prestiżowych wydawnictw muzycznych Lemoine, założonym w 1772 roku i istniejącym do dzisiaj. Kompozytor zyskał sławę jednego z czołowych kompozytorów polskich, lecz jego kariera uległa załamaniu wraz z nadejściem okupacji niemieckiej we Francji. Ze względu na swoje pochodzenie, w 1941 roku nie udało mu się uniknąć aresztowania, a czas II Wojny Światowej spędził w obozach koncentracyjnych. Po wojnie wznowił na krótko działalność kompozytorską, ale w latach 60., stroniący od panujących trendów awangardowych, zdecydował poświęcić się głównie publicystyce i działalności literackiej. Zmarł w Paryżu w 1983 roku.
Liryka wokalna zajmuje ważne miejsce w twórczości Szymona Laksa. Teksty, do których komponował swoje pieśni, to przede wszystkim poezja polska, ale także wiersze w języku jidysz i francuskim. Łączą się w niej różne style i tradycje: typowej pieśni romantycznej, francuskiej chanson i elementów kultury żydowskiej. Ich wspólny mianownik stanowi neoklasyczny język muzyczny z niebanalnymi melodiami, klarowną rytmiką i wyrafinowanymi współbrzmieniami nadającymi całości indywidualnego kolorytu.
Jak silnie kultura muzyczna Paryża zainspirowała Szymona Laksa, podpowie słuchaczom koncertu wybór pieśni Ravela, Satiego i Poulenca, w kontekście których utwory Polaka z pewnością nie tracą na atrakcyjności.