Wokalistka, autorka tekstów i kompozytorka. W 2011 roku wydała debiutancki album studyjny Marcelina, który promowany był przez single „Tatku” oraz „Nie chcę już”. W 2012 roku otrzymała m.in. nominację do Fryderyków (w kategorii „Debiut roku”), a także nominację do Nagrody WARTO „Gazety Wyborczej”. W tym samym roku pojawiła się na płycie June, obok takich artystów jak m.in. Katarzyna Nosowska, Aga Zaryan, Ania Dąbrowska, Mika Urbaniak czy Urszula Dudziak. Występowała na największych festiwalach w Polsce (na Open’er Festival, a także Orange Warsaw Festival, Coke Live, Off Camera oraz na Głównej Scenie Przystanku Woodstock) i koncertowała na świecie (w Londynie, Paryżu, Risoul, Les Sybelles, na Mauritiusie; odbyła dwutygodniową trasę po Japonii). Otrzymała nagrodę specjalną dla "Artysty w sieci" podczas Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W grudniu 2012 roku wydano EP-kę zatytułowaną Znikam. 8 października 2013 roku miała premierę druga autorska płyta Marceliny Wschody Zachody, utrzymana w klimacie alternatywnego popu. Na początku lutego premierę miał drugi oficjalny singiel Marceliny „Karmelove”, na którym gościnnie zaśpiewał Piotr Rogucki. Utwór osiągnął ponad 17 milionów odtworzeń w serwisie You Tube. 9 października 2015 roku ukazał się trzeci album studyjny Gonić burzę.

28 września 2018 roku odbyła się premiera czwartego, studyjnego albumu Marceliny "Koniec wakacji". Typowa dla Marceliny forma piosenki i melodyjność utworów została wzbogacona elektronicznymi brzmieniami charakterystycznymi dla producenta płyty Kuby Karasia (The Dumplings). Nowy materiał to zupełnie nowy etap. Postanowiłam zaprosić do współpracy nowego producenta. Razem z Kubą Karasiem i gitarzystą Kamilem Kryszakiem wyjechaliśmy w góry w okolice Szklarskiej Poręby i zamknęliśmy sie na jakiś czas w domu z pięknym widokiem. Nagraliśmy tam w zasadzie całą płytę. Ten krok podyktowany był chęcią zaryzykowania i odejścia od schematu współpracy do którego byłam przyzwyczajona.

Płytę zapowiada singiel "Tańcz", który wraz z klipem ukazał się 2 sierpnia 2018 roku. To przewrotna piosenka o końcu świata. O tym jak wszystko jest ci już obojętne, bo jesteś zakochany, a to że obok wybucha właśnie kolejna bomba nie ma już znaczenia, bo totalnie się zatraciłeś i myślisz tylko o tym by tańczyć, tańczyć, tańczyć. I umrzeć w tym tańcu, z uśmiechem na twarzy. To historia jednej wesołej emocji z apokalipsą w tle. Za realizację teledysku odpowiedzialni są Zosia Zija i Jacek Pióro.

ZAPRASZAMY