Richard Galliano “New Jazz Musette 4tet”

Richard Galliano - akordeon

Jean-Marie Écay - gitara

Yaron Stavi - kontrabas

Jean-Christophe Galliano - drums

Słynny francuski multiinstrumentalista należy do grona najwybitniejszych europejskich twórców, dla których jazz, muzyka klasyczna, przeboje muzyki rozrywkowej i etnicznej stanowią źródła inspiracji. Wirtuoz akordeonu, bandoneonu oraz niedościgniony interpretator muzyki Astora Piazzolli. Twórca charakterystycznego brzmienia określanym jako “new tango musette". Współpracował wieloma wybitnymi artystami jak: Juliette Gréco, Charles Aznavour, Ron Carter, Chet Baker, Jan Garbarek, Wynton Marsalis, Herbie Hancock.

Richard Galliano. Wirtuoz akordeonu i bandoneonu, kompozytor, multiinstrumentalista. Jest niedoścignionym interpretatorem muzyki Astora Piazzoli. W europejskich i amerykańskich ankietach krytyków, Galliano uchodzi za najwybitniejszego interpretatora muzyki Astora Piazzolli. Krytycy i słuchacze rozkochali się w charakterystycznym dla niego brzmieniu określanym jako „new tango musette”. Jest najwybitniejszym akordeonistą jazzowym, który wprowadził ten instrument do jazzowej improwizacji.

Urodził się w 1950 roku w Cannes, we Francji. W wieku czterech lat, rozpoczął swoją muzyczną edukację (studiował grę na fortepianie i akordeon w wieku 4 lat wraz z ojcem Lucienem Galliano, akordeonistą i pedagogiem). Już jako 12-letni akordeonista wygrał prestiżowy, międzynarodowy konkurs w Cannes, by natychmiast stać się wirtuozem, o którego względy zabiegać poczęły prestiżowe estrady i akademie muzyczne. Pojawiał się na paryskich recitalach Juliette Greco, Yyesa Montanda i Claude’a Nougaro, ale coraz częściej koncertował także z jazzmanami: trębaczem Chetem Bakerem, gitarzystą Philippe’em Catherine’em oraz basistą Ronem Carterem. Zauroczony jazzem Galliano porzucał często akordeon, improwizując na pianinie, organach, a nawet na gitarze. Przełomowym momentem w muzyce i karierze francuskiego akordeonisty były koncerty z argentyńskim kompozytorem i bandeonistą, Astorem Piazzollą. Piazzolla zachęcił go do stworzenia francuskiego,"Nowego Tanga"). Jego “tango mussette" zaczęło łączyć jazzową improwizację Jarretta, Parkera i Coltrane’a z impresjami Ravela i Debussy’ego.

W 1982 r. Richard Galliano otrzymał “Django Reinhardt Prix", jedno z najważniejszych wyróżnień francuskiej Academie du Jazz (wcześniej laureatami tej nagrody zostali m. in. pianista Michel Petrucciani oraz skrzypek Stéphane Grappelli). Jego album: „New York Tango” z 1996 r., z udziałem kontrabasisty George'a Mraza, perkusisty Al Fostera i gitarzysty Biréli Lagrene'a. Płyta została wyróżniona francuską nagrodą „Victoire de la Musique”.

Wśród jego wielu innych znakomitych, autorskich płyt, które zyskały wspaniałe rekomendacje, recenzje, znalazły się albumy zrealizowane wspólnie z Tootsem Thielemansem ("Laurita"), z wirtuozami syntezatorów: Herbiem Hancockiem i Joem Zawinulem, operowy projekt z Enrico Ravą (“L’Opera Va"), koncerty z Michelem Petruccianim i Stéphane’em Grappellim oraz album "New York Tango" zrealizowany z gitarzystą Birellim Lagrene’em. Jego album Bach z 2011 r. nagrany dla Deutsche Grammophon, osiągnął rekordy sprzedaży, które przekraczły 70 000 sprzedanych egzemplarzy.

Podczas swojej niezwykle płodnej kariery Richard Galliano nagrał ponad 50 albumów pod jego nazwiskiem. Współpracował z imponującą liczbą prestiżowych artystów i muzyków: Chet Baker, Carter Ron, Wynton Marsalis, Charlie Haden, Enrico Rava, Charlie Haden, Paolo Fresu, Gary Burton, Michel Portal, Toots Thielemans, Kurt Elling, Claude Nougaro, Juliette Greco, Charles Aznavour, Serge Gainsbourg,

Podczas swoich tournee po świecie występuje w najbardziej prestiżowych teatrach: Lincoln Center of New York, Victoria Hall of Geneva, Accademia Santa Cecilia of Rome, theatre des Champs-Élysées w Paryżu, teatr Marinsky w Sankt-Petersburgu, filharmoniach w Hamburgu, Paryżu.

Za swoje zasługi został - mianowany Oficerem Order of Arts and Letters. W 2011 roku wygrywa w Victoire de la Musique Classique, w 2014 roku otrzymuje nagrodę dla najlepszego kompozytora. www.richardgalliano.com

wstęp wolny

więcej na www.jazznastarowce.pl