Oficjalne Otwarcie Konferencji CST

wstęp: 10 zł, zakup biletu online lub w DK Kadr

sala: Broadway

Choreografia: Jakub Lewandowski Muzyka: Michał Lis Wykonanie: Sylwia Hefccyńska-Lewandowska, Kinga Duda, Dominika Wiak Produkcja: Nowohuckie Centrum Kultury – Krakowskie Centrum Choreograficzne

Spektakl prezentowany w ramach otwarcia konferencji Centrum Sztuki Tańca w Warszawie pt. „Taniec w Warszawie. Społeczeństwo, edukacja, kultura”.

Trudno wnosić cokolwiek trwałego, mając świadomość bezbarwnej otaczającej rzeczywistości i przeświadczenia o konieczności nadejścia jakiejś „lawiny”. Wszystko, co przynosi nam los, pochodzi z fantazji. Miejsce między obecnością nieobecnością, pustką i nadmiarem. „Przez chwile myślałam, że moja nieobecność będzie dłuższa, ale zmieniłam zdanie”. Laura Brown, Los Angeles 1951. Inspiracją jest twórczość artysty malarza Edwarda Hoppera uważanego za ikonę malarstwa amerykańskiego XX wieku. Jego realistyczne na pozór prace, przedstawiające wyciszone i nostalgiczne scenerie amerykańskiego świata, posiadają również bogaty wymiar magiczny. Ludzka samotność jest głównym wątkiem twórczości Edwarda Hoppera. Jest to samotność pod postacią kobiety. Na przeważającej większości obrazów przedstawione są kobiety samotne, czasem w towarzystwie mężczyzn nie zainteresowanych ich obecnością, kobiety smutne, zamyślone, porzucone, tajemnicze. O czym myślą, co im się przytrafiło, jaką mają za sobą historię można tylko przypuszczać. Jedno jest pewne, postać kobiety towarzyszy artyście i intryguje go przez całą twórczość.

„Prace Hoppera, intrygujące i przesiąknięte nostalgią wzbudzają moją ogromną ciekawość. Jakie naprawdę były kobiety na tych obrazach? Chciałbym je powołać do życia. Jedna kobieta w trzech odsłonach. Niezwykle ważne jest ukazanie ducha lat 50. XX wieku. Atmosfery i charakteru ówczesnego świata i roli kobiety zawieszonej gdzieś pomiędzy tym, co realne, a tym, co w jej marzeniach. Ten świat, tak już odległy, wciąż mnie intryguje, wzbudzając rodzaj nieuchwytnej nostalgii. We współczesności, gdzie wszystko staje się zunifikowane, nawet podział na to, co męskie i na to, co kobiece, zatraca się. Cały czas mam niedosyt tej pracy i chcę nadal studiować tę tematykę. Traktuję to, jako nieustający proces, który mam nadzieję da mi odpowiedź na nurtujące pytanie: czy można zaznać szczęścia w samotności?” Jakub Lewandowski

Jakub Lewandowski – stypendysta Centre Choregraphique Mathilde Monnier National de Montpellier we Francji. Absolwent Pedagogiki Artystycznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 2010 uhonorowany przez Marszałka Województwa Śląskiego Nagrodą Artystyczną dla Młodych Twórców. W roku 2011 został laureatem Stypendium Artystycznego w Dziedzinie Kultury Województwa Śląskiego.Trzykrotnie nominowany do Nagrody Artystycznej ZŁOTA MASKA. Laureat tej nagrody w roku 2011 za choreografię do spektaklu „Hotel Nowy Świat” w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. W roku 2015 spektakl „Cyrulik Sewilski” w Teatrze Wielkim, do którego stworzył choreografię, otrzymał nagrodę ZŁOTA MASKA za najlepszy spektakl roku.Na stałe współpracujący z reżyserem Radosławem Rychcikiem, Nikołajem Koladą, Robertem Talarczykiem, Magdaleną Piekorz. Autor choreografii do kilkudziesięciu spektakli w Operach i Teatrach Dramatycznych w Polsce.

Fot. Katarzyna Machniewicz Organizatorzy: Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / Fundacja Artystyczna PERFORM Projekt współfinansuje m. st. Warszawa