Przedwojenną Warszawę zamieszkiwało co najmniej 60 procent robotników, a w niektórych rejonach (Kamionek Fabryczny, Wola, Śródmieście) ich procent sięgał nawet 75. Przez ponad 100 lat industrializacji stolica uzyskała układ urbanistyczny i komunikacyjny w znacznej mierze odpowiadający potrzebom produkcji. Powstała i rozwijała się klasa robotnicza, ze swoją kulturą i tożsamością. Celem wystawy jest syntetyczny opis procesów i ludzi, stanowiących o dziejach Warszawy. Na 19 planszach formatu A0 przedstawiamy mechanizmy formowania się stołecznego ośrodka przemysłowego, zmiany społeczne i cywilizacyjne z tym związane. Ukazujemy warunki pracy, formy spędzania czasu wolnego oraz mieszkania, w jakich żyli pracownicy warszawskich fabryk.

Miastotwórcza rola warszawskiego przemysłu nie ograniczyła się do tworzenia kolejnych zakładów produkcyjnych i ściągania siły roboczej, ale wiązała się również ze zorganizowanymi formami budowy mieszkań dla robotników, czego efekty możemy podziwiać do dziś poprzez ponad 90-letnią historię Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej na warszawskim Żoliborzu.

Nasza opowieść rozpoczyna się w XIX wieku, kiedy formował się warszawski przemysł i kończy wraz z początkiem II wojny światowej, kiedy w obronie Warszawy sformowano Robotniczą Brygadę Obrony Warszawy.

Wystawę „Warszawa Robotnicza w XIX w. i w pierwszej połowie XX w.” można oglądać na ogrodzeniu Parku Sowińskiego w Warszawie na rogu ulicy Elekcyjnej i Wolskiej; ekspozycja będzie dostępna do 16 czerwca 2017 r. Kolejnym przystankiem wystawy będzie Żoliborz, gdzie prezentacja zawita w lipcu tego roku.

Specjalnie dla osób, które nie będą mogły dotrzeć na miejsce prezentacji, wystawa będzie dostępna w Internecie pod adresem www.robotnicza-warszawa.pl przez najbliższy rok.

Wystawę zrealizowało Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne Warszawa w Europie przy wsparciu finansowym ze środków Fundacji im. Róży Luksemburg Przedstawicielstwo w Polsce.