Jack DeJohnette – drums

Ravi Coltrane – saxophone

Matt Garrison – bass

Jack DeJohnette urodził się w roku 1942 w Chicago. Dorastał w rodzinie, w której muzyka była nieodłącznym elementem rzeczywistości. W wieku czterech lat rozpoczął naukę gry na fortepianie w Chicago Conservatory of Music a niedługo potem grał również na perkusji, zakładając w liceum swój własny zespół. Wspomina, że „jako dziecko słuchałem wszystkich gatunków muzycznych i nigdy nie przypisywałem im określonych kategorii. Słuchałem opery, muzyki country, bluesa, swingu, jazzu i wielu innych. Wszystko to było dla mnie muzyką i wszystko było wspaniałe. Pozostałem wierny temu podejściu i nadal tworzę w tym duchu. Zamiast trwającego od dawna trendu szufladkowania ludzi i muzyki, należy iść w zupełnie odwrotnym kierunku”. W połowie lat sześćdziesiątych DeJohnette zadebiutował na scenie jazzowej w Chicago – jeszcze nie w roli lidera swojego świeżo upieczonego zespołu, ale jako muzyk towarzyszący, gdzie grał zarówno na fortepianie, jak i na perkusji. W roku 1968 dołączył do grupy Milesa Davisa tuż przed nagraniem albumu Bitches Brew, który wywołał ogromne poruszenie w świecie jazzu i na stałe zmienił jego oblicze. W połowie lat siedemdziesiątych angażował się w krótkotrwałe projekty i współpracował z mniejszymi grupami, gdzie większość z nich skłaniała się ku eksperymentalnej stronie jazzu m.in. The Gateway Trio (Dave Holland i John Abercrombie), Directions (Abercrombie i saksofonista Alex Foster) oraz New Directions (Abercrombie i Eddie Gomez na basie). W roku 2004 wyruszył w trasę koncertową z dwoma nominowanymi do nagrody Grammy zespołami Out of Towners z Keithem Jarrettem i Garym Peacockem, Ivey Divey z Donem Byronem i Jasonem Moranem. Kontynuował współpracę z nimi również w roku 2005. Mniej więcej w tym samym czasie zajął się dodatkowymi projektami m.in. Latin Project – zespół jazzowy, który składał się z perkusistów Giovanniego Hidalgo i Luisito Quintero, multiinstrumentalisty Dona Byrona, pianisty Edsela Gomeza i basisty Jerome’a Harrisa. W roku 2011 wystąpił w Kennedy Center w koncercie dedykowanym jego długoletniemu przyjacielowi Sonny’emu Rollinsowi, który był dla niego źródłem inspiracji. Występował ponadto z Michaelem Breckerem, Esperanzą Spalding, Bobbym McFerrinem, Brucem Hornsbym i Jasonem Moranem. Chwalony za “nieuchwytne piękno” i “styl przenikniony tradycją, ale nie definiowany przez nią całkowicie” saksofonista Ravi Coltrane wydając swój debiutancki album Spirit Fiction dla Blue Note Records rozpoczął swoją karierę z wielkim rozmachem. Niektórym utworom na płycie towarzyszy kwartet z pianistą Luisem Perdomo, basistą Drew Gressem i perkusistą E.J. Stricklandem. O swoim albumie mówi, że „Energie obydwu zespołów na tej płycie są wyjątkowe. Kwintet gra bardzo swobodnie a kwartet gra ze sobą od blisko dziesięciu lat, więc ma wyrobione już określone brzmienie”. Ravi Coltrane współpracował również z kwintetem, w składzie: trębacz Ralph Alessi, pianista Geri Allen, basista James Genus i perkusista Eric Harland — z grupą, która zagrała na albumie From the Round Box, będącym drugim uznanym krążkiem w jego karierze. Ravi Coltrane urodził się roku 1965 i był drugim dzieckiem Johna i Alice Coltrane. Wychowała go matka, która jest uznaną kompozytorką i pianistką. Zagrał z nią na albumie Translinear Light, wydanym trzy lata przed jej śmiercią. W grze saksofonisty Matta Garrisona wyczuwana jest nie tylko nutka liryzmu, ale również opanowanie dźwięków, które wyrażane są w różnorodnych, muzycznych kombinacjach. Sam muzyk żarliwie dąży do wypracowania własnego stylu jazzowego. Sedno swojej muzyki opisuje w następujących słowach: „Wierzę w to, że jestem tłumaczem gatunków muzycznych. Osobiście uważam, że zadanie muzyka jazzowego polega na interpretowaniu świata dookoła nas i wyrażaniu emocji z nim związanych w postaci różnorodnych dźwięków”. Urodził się w roku 1979 w Poughkeepsie w stanie Nowy Jork. Dorastał w otoczeniu muzycznym dalekim od Milesa, Coltrane’a czy innych muzyków jazzowych. Obracał się natomiast w środowisku muzycznym lat sześćdziesiątych i osiemdziesiątych. Dzięki ciężkiej pracy i determinacji uzyskał tytuł magistra na Purchase Conservatory of Music w Westchester New York, gdzie studiował z Javonem Jacksonem, Ralphem Lalamanem, Halem Galperem, Toddem Coolmanem i Jonem Faddisem. Jego muzyczny kunszt można było podziwiać w klubie Justin’s w Albany, Chris's Jazz Cafe w Filadelfii oraz w Jazz Standard and Smoke w Nowym Jorku. Sam zwykł mawiać, że „nieustannie poszukuje nowych, lepszych sposobów, by wyrazić swoją osobowość”.

http://www.adamiakjazz.pl/jack-dejohnette.html

KUP BILET - http://www.adamiakjazz.pl/indeks.php?co=14&koncert=886&strona=0