Na scenie Zacharjasz Muszyński. http://zmuszynski.eu
Reżyserem spektaklu jest Małgorzata Szyszka http://szyszka.art.pl/.
Monodram powstał w oparciu o prawdziwe listy pisane do mieszkanki Saskiej Kępy Leokadii Karoliny z Przybytkowskich Adamskiej [1884-1969] (z istniejącego po dziś dzień drewnianego domku przy Walecznych 37) przez jej męża Antoniego Adamskiego [1884-1922].
Tekst opracowała prawnuczka pary - pisarka Małgorzata Karolina Piekarska http://piekarska.com.pl. Fotografie zrobił Jacek Kadaj http://kadaj.pl/.
Uroczysta prapremiera spektaklu podczas Święta Saskiej Kępy.
Tytuł monodramu został zaczerpnięty z fragmentu jednego z listów, które są kanwą tekstu. Autentyczne listy, pisane w latach 1913-1918 są specyficznym zapisem miłości autora do żony i tęsknoty za nią. Wysyłane z położonego w Szafranowie na terenie Baszkirii za Uralem sanatorium dla osób chorych na gruźlicę, stanowią nie tylko dokument minionej epoki, ale głównie pokazują niezwykłe emocje, a wszystko dzięki talentowi literackiemu ich autora.
Listy są też swoistym zapisem miłości do Ojczyzny znajdującej się wtedy pod zaborami. Jest w nich wiele obserwacji ówczesnych stosunków polsko-rosyjskich, postrzegania Polaków przez Rosjan i Rosjan przez Polaków. W listach jest też dramaturgiczne pęknięcie spowodowane wybuchem I Wojny Światowej, a potem Rewolucji. Oto ich autor nagle na blisko cztery lata zostaje oddzielony od rodziny. Wesołe, pełne anegdot opowieści z Sanatorium zmieniają się w dramatyczne wołanie o miłość i pytanie, czy wy mnie tam w Polsce jeszcze pamiętacie. Pytanie tym dramatyczniejsze, że ich chory na gruźlicę autor, coraz bardziej podupada na zdrowiu...
Więcej o monodramie http://listydoskrecipitki.blog.pl