O północy przybyłem do Widawy, czyli

W programie do spektaklu "Opis obyczajow" w Teatrze STU (1990r.) pisałem: Spektakl "Opis obyczajow, czyli jak zwyczajnie wszędzie się mięsza złe do dobrego" jest pierwszą częścią cyklu tworzonego na podstawie "Opisu obyczajow za panowania Augusta III" i „Pamiętnikow czyli historii Polski" księdza Jędrzeja Kitowicza. Cykl ten będzie trwał tak długo, aż wyczerpie się interesujący materiał u autora; warto bowiem dzisiejszemu Polakowi przyjrzeć się epoce saskiej, epoce przedrozbiorowej, epoce, w ktorej stanowiliśmy sami o sobie i porownać owe obyczaje z dzisiejszymi. To nie tylko lekcja historii, ale przede wszystkim proba lekcji mądrości, bo przecież każdy narod jest tym mocny, że wie o sobie wszystko, że tego co wie nie ukrywa, wynosząc na ołtarze tylko lepszą swoją część.

Konsekwencją tych słow był powstały w roku 1995 "Opis obyczajow II, czyli jakoż sądząc rzeczy nie tak, jak być powinny, ale tak, jak się na świecie dzieją".

Premiera miała miejsce w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie.

Słowa napisane na początku lat dziewięćdziesiątych tkwiły we mnie każąc myśleć nad kolejnym "Opisem", bo materiał autora, do ktorego od czasu do czasu wracałem, kusił swoją mądrością, pięknością i śmiesznością. Czasem straszył i przerażał wnikliwością obserwacji, bo ks. Kitowicz, ktory choć starał się jak mogł tylko opisywać obyczaje, dramat tamtych czasow przeżywał namiętnie.

W tym spektaklu postanowiłem zderzyć jego namiętności (wspomagając się trochę Henrykiem Rzewuskim i fragmentami jego "Pamiątek Soplicy") z relacjami obcokrajowcow zwiedzających nasz kraj w czasach stanisławowskich. Te dwa ścierające się punkty widzenia w stosunku do Polski i natury Polaka są kanwą tego spektaklu.

Z tego sporu wynika wiele - gorycz, śmiech, przerażenie, bol, czułość, głupota, niedorzeczność, mądrość, tkliwość; bo to wszystko toczy ze sobą nieustanny boj.

W Polsce wczoraj i dziś.

bilety:

w I strefie: 70 zł w II strefie: 50 zł