Koncert charytatywny w warszawskiej Parafii Ewangelicko - Reformowanej

Parafia Ewangelicko - Reformowana w Warszawie wspolnie z fundacją Moj Baobab organizuje w dniu 27 października o godzinie 17.00 w stołecznym Kościele Ewangelicko - Reformowanym zlokalizowanym przy Alei Solidarności 74 koncert Desire D. Rasolomampionona, pochodzącego z Madagaskaru artysty od 30 lat mieszkającego w Polsce. Dochod ze sprzedaży cegiełek, będących biletami wstępu na imprezę zostanie przeznaczony na pomoc dla dzieci z sierocińca „Akany Tsimoka" usytuowanego w Anosy Avaratra, na Madagaskarze.* *

Daje on obecnie schronienie około 60 dzieciom w wieku od 2 do 19 lat. Placowka działa na zasadzie rodzinnego domu dziecka zapewniając swoim podopiecznym - w miarę możliwości finansowych - oprocz potrzeb bytowych także dostęp do szkoł, opieki lekarskiej, a dla starszej wiekowo grupy dzieci naukę zawodow: stolarza, ślusarza, czy serwisanta urządzeń mechanicznych lub komputerow. Jednak mimo starań ze strony pracownikow sierocińca często brakuje środkow na zakup żywności, ubrań, książek, czy artykułow szkolnych. Stąd też każda pomoc jest wskazana i bardzo potrzebna.

• Reakcja na prawdziwą, ukrytą i niezawinioną biedę to obowiązek każdego człowieka,
  a Chrześcijanina w szczegolności. Mam nadzieję, że koncert i zbiorka środkow pozwoli nam skutecznie odpowiedzieć na potrzeby dzieci z Madagaskaru - mowi Desire Rasolomampionona.

Na repertuar koncertu zbiorą się folkowe utwory w przeważającej części śpiewane przez Desire w języku malgaskim, jest językiem urzędowym na Madagaskarze. Desire towarzyszyć będzie jeszcze Joseph Rakoto muzyk, ktory zapewni harmonizację głosową oraz zagra na "przeszkadzajkach". Organizatorzy liczą na frekwencję i wsparcie warszawiakow a tym samym możliwość udzielenia choć niewielkiej pomocy dzieciom z tzw. Czerwonej Wyspy.

*O Desire D. Rasolomampionona: *Artysta przyjechał do Polski w roku 1982 na studia. Przez pierwsze lata pobytu w Polsce uczestniczył intensywnie w studenckim życiu artystycznym. Brał udział w studenckich imprezach muzycznych, wraz z zespołem składającym się z rodakow występował na corocznym festiwalu studentow zagranicznych w Poznaniu, festiwalach Morda w Łodzi i FAMA w Świnoujściu. Pod koniec lat 80. grał
w zespole Dagu, a następnie Jacaranda, ktory intensywnie uczestniczył w imprezach sceny alternatywnej

w Warszawie. Zespoł występował kilkakrotnie m.in. w Krakowie, Radomiu i Gliwicach. W drugiej połowie lat 90. Rasolomampionona grał w duecie z Ballym Ramaronandrasana. Utwory ze wspołpracy muzykow wydało Wydawnictwo Muzyczne KAMAHUK w albumie „Z Valihą na Madagaskar". Obecnie ze względu na obowiązki zawodowe Rasolomampionona zmniejszył swoją aktywność artystyczną. Wciąż jednak bywa gościem Radia PIN w audycji Etnofaza oraz niedzielnych programow Radia Jazz.

O Parafii Ewangelicko - Reformowanej w Warszawie: Warszawscy ewangelicy reformowani zarejestrowali swoją parafię w roku 1776 r. W rok po zarejestrowaniu poświęcono pierwszy skromny kościoł ewangelicko-reformowany w stolicy (dziś mieści się tam Warszawska Opera Kameralna). Niebawem zbudowano też plebanię według projektu Szymona Bogumiła Zuga. Pod koniec roku 1866 r. przystąpiono do budowy nowego kościoła, zaprojektowanego w stylu neogotyckim - i z zastosowaniem bardzo modnego wowczas żeliwa - przez członka parafii Adolfa Loewego, znanego warszawskiego architekta. Uroczystość poświęcenia kościoła w dniu 24 października 1880 r. stała się wydarzeniem w życiu miasta. Mniej więcej w tym samym czasie parafia założyła w ofiarowanym jej pałacu Działyńskich szkołę elementarną, przytułek dla sierot (w 1881 r.) oraz dom starcow i kalek (w 1900 r.). Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. stołeczny zbor ewangelicko-reformowany bez przeszkod rozwijał rożne formy pracy wśrod dorosłych i dzieci. Powstało Stowarzyszenie Młodzieży, Koło Misji Wewnętrznej i Koło Pań. Regularnie odbywały się cotygodniowe zebrania biblijne, ewangelizacyjne i proby choru. Organizowano wspolne wycieczki za miasto, odczyty i koncerty, z ktorych dochod przeznaczano na cele charytatywne. Czasy okupacji niemieckiej należały do najtrudniejszych w dziejach miasta i zboru. W kampanii wrześniowej 1939 r., a poźniej w konspiracji (głownie w Armii Krajowej oraz Delegaturze Rządu na Kraj) uczestniczyło wielu członkow stołecznej parafii ewangelickiej.
Z chwilą utworzenia getta zabudowania parafialne znalazły się w bezpośrednim sąsiedztwie dzielnicy żydowskiej, tworząc swoistą, odgrodzoną murem enklawę. To położenie ułatwiło parafianom, a zwłaszcza duchownym, niesienie rożnorodnej pomocy Żydom po tzw. aryjskiej stronie, m.in. zaopatrywanie ich w fałszywe dokumenty wystawiane przez parafialną kancelarię. Niewielka grupa ocalałych po II wojnie parafian przystąpiła do odbudowy zniszczeń. Pierwsze nabożeństwa odbywały się w udostępnionej przez metodystow kaplicy przy placu Zbawiciela. Mimo bardzo trudnych warunkow egzystencjalnych spowodowanych nie tylko sytuacją powojenną, lecz także realiami stworzonymi Kościołom przez nowe władze polityczne, społeczność ewangelicko-reformowana z wolna powracała do życia, skutecznie głosząc Słowo Boże i dając świadectwo swej wiary. Zbor warszawski bardzo dużo zawdzięcza swoim duchownym - ich przygotowaniu teologicznemu, gorliwości w głoszeniu Słowa Bożego i wrażliwości na ludzkie potrzeby. Od założenia parafii do chwili obecnej pracowało tu 27 księży. Dziś parafią administruje Kolegium Kościelne (świeccy prezbiterzy) wybierane na trzyletnią kadencję przez najwyższe gremium parafialne, jakim jest Ogolne Zgromadzenie Zboru. Członkowie Kolegium wraz ze swoim prezesem (lub prezeską) należą do grona najbliższych wspołpracownikow proboszcza - duchowego przewodnika społeczności parafialnej, ktory z urzędu też wchodzi w skład tego Kolegium. Także proboszcz jest wybierany (na dziesięcioletnią kadencję) przez Ogolne Zgromadzenie Zboru spośrod zgłaszających swą kandydaturę duchownych, ktorzy muszą spełniać przewidziane prawem kościelnym warunki. Parafia warszawska utrzymuje się ze składek świadczonych przez dorosłych i konfirmowanych członkow, z ofiar, kolekt, darowizn i dotacji, a także z funduszy uzyskiwanych z tytułu wynajmu nieruchomości. Duchowny otrzymuje miesięczną pensję i nie pobiera dla siebie żadnych opłat za wykonywane czynności i posługi religijne. Prezbiterzy pełnią urzędy honorowo. Nad jawnością, przejrzystością i poprawnością działalności parafialnej, a szczegolnie gospodarki finansowej prowadzonej przez Kolegium Kościelne czuwa komisja rewizyjna. Jest to organ kontrolny wybierany na trzyletnią kadencję przez Ogolne Zgromadzenie Zboru, przed ktorym musi, co najmniej raz w roku złożyć sprawozdanie.

bilety:

10 zł