wg dramatu Małgorzaty Sikorskiej - Miszczuk

Sztuka oparta na faktach: pewnego dnia człowiek zwiedzający wystawę na temat Holocaustu, rozpoznaje na niej walizkę swojego ojca. To pozornie błahe wydarzenie zmienia jego życie. Daje _jakby podmuch nowego życia, możliwość dookreślenia własnej tożsamości, to zidentyfikowanie rzeczywistości i znalezienie w niej konkretnego miejsca dla siebie. _Zderza śmieszność i tragizm, farsę i tabu, surrealistycznie miksuje postaci, wydarzenia i poziomy narracji.

Sama Autorka pisze o sztuce w ten sposob:

_„Walizka" to sztuka o uzdrawianiu. _

Wszystko, co mamy w sobie - bagaż wspomnień, często niechcianych

_ - istnieje i żyje w nas, czy tego chcemy czy nie. _

Możemy nigdy naszej „walizki" nie otworzyć i żyć w wiecznej połowiczności

_ i niepełności. _

_„Walizka" to historia pojedynczego człowieka, ktory odcina się od części siebie, _

_choć jest to część jego własnej tożsamości. _

Ta sztuka dotyczy też obszaru pamięci społecznej - nie chcemy odkrywać prawdy,

_ otwierać walizki pełnej bolesnych wspomnień. _

„Walizka" jest o wierze w uzdrawiająca moc prawdy.

bilety:

32- 50 zl