Urodziłam się 22.02.1972 w Zabrzu. W dzieciństwie było mi trochę przykro, że w dacie moich urodzin dominują dwojki. Szybko zaczęłam mowić, ale nie chciało mi się chodzić. Żeby mnie sprowokować do wysiłku kładziono zabawki trochę dalej niż na wyciągniecie ręki. Bawiłam się palcami. Zadebiutowałam na komunii siostry mając 1,5 roku. Ku ogolnej konsternacji Mazurkiem Dąbrowskiego.

Potem zajmowałam się śpiewaniem piosenek nawet kiedy błagano mnie żebym przestała. Jako nastolatka jeździłam na warsztaty dla wokalistow jazzowych, gdzie byłam postrachem kadry wybitnych instrumentalistow. Jazz kojarzył mi się wyłącznie z przyciskiem w czarno-białym telewizorze na ktorym było napisane - jazz. Na wszelki wypadek tata nie pozwalał mi go dotykać.

W 1988 roku Piotr Hajduk i ja wykonaliśmy w duecie standard jazzowy

„My Funny Valentine" na Festiwalu Młodych Talentow w Poznaniu

i wygraliśmy.

W 1991 roku zaśpiewałam głowną rolę Anki w pierwszym polskim musicalu „Metro". Tym sposobem przez kolejnych 9 lat byłam związana z tandemem Jozefowicz- Stokłosa biorąc udział we wszystkich produkcjach wychodzących spod ich ręki w Teatrze Studio-Buffo. Szczegolnym sentymentem darzę „Nie opuszczaj mnie…", „Tyle miłości" i „Przeżyj to sam".

Piosenkami pochodzącymi z tych spektakli wygrałam 18 PPA w 1997 roku śpiewając „Amsterdam" Jacquesa Brela i „Zdemaskowanie piosenki" Mariana Hemara lepiej znaną pod tytułem „Taka mala". Zdobyłam Grand Prix czyli samochod cinquecento, Pierwszą Nagrodę, Nagrodę Dziennikarzy i Nagrodę Prezydenta Miasta Gdynia. We Wrocławiu. Trochę dziwne. To był mosiężny dzwonek jaki jeszcze czasem można spotkać w niektorych sklepach, wieszczący - uwaga klient wchodzi. Samochod sprzedałam. Dzwonek zaginął podczas przeprowadzki.

Napisałam wszystkie te Nagrody wielką literą, bo je szanuję.

W tym samym roku dostałam takie coś na ktorym jest napisane Indywidualność Roku. Od pierwszego programu TVP.

Potem śpiewałam, śpiewałam, śpiewałam i nic nie dostawałam aż tu nagle w 2007 roku dostałam nagrodę, ktora się nazywa „Prometeusz". A w 2008 Dyplom Mistrzowski im. Aleksandra Bardiniego. To moja największa nagroda. Zajmuje poł parapetu.

Po odejściu z Buffo zagrałam w Ateneum w „Trzy razy Piaf", w Romie w „Piotrusiu Panie" i „Cohenie", we wrocławskim Capitolu w „Operze za trzy grosze", w Polonii w „Bagdad Cafe". W niezliczonej ilości koncertow i gal jako jeden z Podmiotow Wykonawczych. Z wielkiej litery przez szacunek dla innych. Zdarzyły mi się rownież teatry telewizji: „Przybysz z Narbony", „Kram z piosenkami", „Wieczory i poranki" a nawet jeden film! „Wrota Europy".

*Nagrałam kilka płyt: *
W 2000 roku „Mężczyźni"

W 2002 roku „Poste restante"

W 2004 roku „Emigrantka"

W 2007 roku „Przypadki"

W 2008 roku „Na żywo"

W 2009 roku „Listy Julii"

W 2011 roku "Pin-up Princess"

Od „Przypadkow" jestem w pełni świadomą artystką.

Że tak bezczelnie o sobie powiem.

Dziękuję za uwagę

Katarzyna Groniec

bilety:

przedsprzedaż: 45 PLN, w dniu koncertu: 55 PLN