SŁAWEK PAWSZAK

Słowa wszystko szmacą

[...] Malarstwo Sławka Pawszaka jest nieprzedstawiające, choć jest z rzeczywistości. [...] Pawszak powiększa mikroświaty znalezione, drobny rozprysk farby, ślad niedostrzegalny bez uważnego przyjrzenia, niestartą resztkę zdarzenia. Powstają światy zderzających się, albo tylko towarzyszących sobie form, fotografie drobnego fragmentu roboczego stołu, malarsko uzupełnione i „upiększone". Autor nie udaje tu jednak kreatora z niebytu, bo wie przecież, cały czas dokładnie, jak wyglądało malarstwo, cytuje je świadomie, choć niekoniecznie wprost. Nieistniejące „pejzaże", „martwe natury" wymyślonych form, namalowanych z pełną umiejętnością malowania jako czynności doskonale rozumianej, przeczutej i nauczonej. Te obrazy mogą sprawiać fizyczną przyjemność w kontakcie, ale też mogą swoją obecnością burzyć pozorną pewność ich neutralności. Stoi bowiem za nimi ciągle stawiane pytanie o malowanie jako skomplikowany proces odnoszenia się do historii medium, jego możliwości i właściwości technicznych. Pojawia się też kwestia kuszącej możliwości całkowicie fenomenologicznego oglądu, ktore wydawałoby się, dają. [...]

Wojciech Kozłowski, dyrektor BWA Zielona Gora

bilety:

nie