Festiwal miejskich interwencji

Berlin / Buenos Aires / Warszawa/ Zurych

MIASTA RÓWNOLEGŁE / CIUDADES PARALELAS/ PARALLELE STÄDTE

Koncepcja projektu: Lola Arias / Stefan Kaegi

Stefan Kaegi, tworca słynnego Rimini Protokoll i Lola Arias zaprosili do udziału w projekcie sześcioro artystow. W warszawskiej edycji dołączyła także Agnieszka Kurant. Każdy z artystow wybrał obiekt publiczny, ten sam w każdym mieście, i przeobraził go w stację obserwacyjną sytuacji miejskich.

Dziewięć miejskich interwencji, ktorych jesteśmy uczestnikami, staje się przyczynkiem do analizy fenomenu globalnego świata i poszukiwań, opozycyjnych względem jego totalności, biografii, emocji, opowieści, sposobow organizowania życia.

MIASTA RÓWNOLEGŁE to projekt, ktory poprzez zderzenie mieszkańcow metropolii z nieoczekiwanymi sytuacjami w na pozor dobrze rozpoznanych miejscach, wprowadzenie nas do przestrzeni, do ktorych nie mamy wstępu, umożliwienie spotkań z ludźmi, z ktorymi na co dzień nie przychodzi nam obcować, penetrowanie zagadnień związanych z życiem codziennym (pracą, zakupami, uczęszczaniem do bibliotek czy urzędow) ujętym w niecodzienne ramy artystycznego zdarzenia, stara się poszukiwać rożnicy w jednorodnym pejzażu globalnego świata, ktora byłaby zdolna otworzyć nas na alternatywny porządek wyobraźni oraz indywidualnego i zbiorowego życia.

W czterech metropoliach Miasta rownoległe oferują osiem sposobow patrzenia na miasto. Jest to festiwal, podczas ktorego to nie scenografie i zespoły teatralne są transportowane, lecz idee. W Berlinie, Buenos Aires, Warszawie i Zurychu ośmiu projektom zostaje nadany całkiem nowy kontekst, zaś dzięki mieszkańcom danego miasta zostają stworzone nowe inscenizacje. Miasta rownoległe wędrują od kraju do kraju jako mobilne laboratorium badawcze, stając się archiwum partyzanckich metod zawłaszczania miasta.

Festiwalowi miejskich interwencji towarzyszą spotkania i debaty z tworcami.

Dominic Huber inscenizuje dom mieszkalny, pozwalając stojącej po drugiej stronie ulicy publiczności obserwować i podsłuchiwać mieszkańcow - niczym detektywom na tropie nigdy nie popełnionego przestępstwa.

Robotnicy fabryki prowadzeni przez Gerardo Naumanna zabierają słuchaczy w subiektywną podroż po świecie swojego codziennego wysiłku.

W czytelni biblioteki, Ant Hampton za pomocą słuchawek przekazuje uczestnikom polecenia i przypisy Tima Etchellsa pozwalające na alternatywne czytanie książek.

Christian Garcia ustawia śpiewakow, niczym renesansowy chor, w monumentalnych przestrzeniach sądu, naznaczonego losami skazywanych tu ludzi.

Mariano Pensotti lokuje na peronie dworca czworo pisarzy, ktorzy niczym literackie kamery, monitorują i opisują wszystko i wszystkich, ktorzy znajdą się w zasięgu ich wzroku, a powstające teksty są wyświetlane na ekranach ponad głowami przechodniow, śledzących rodzącą się w czasie rzeczywistym powieść.

Aktywiści z grupy performerskiej Ligna nakłaniają swoich słuchaczy do wykonania konspiracyjnego baletu radiowego w centrum handlowym.

Lola Arias przeobraża hotelowe pokoje: zamiast śladow gości, widz znajduje historie personelu sprzątającego, ktory niczym duchy zjawia się w sypialniach podczas nieobecności tymczasowych mieszkańcow.

Stefan Kaegi poźnym wieczorem zaprasza widzow na dach budynku, gdzie wraz z osobą niewidomą wspominają wszystkie dotychczas zrealizowane projekty, rozmawiają o rozpościerającym się wokoł mieście, zastanawiając się, co pozostanie w pamięci z minionego dnia i obejrzanych miejskich pejzaży.

Agnieszka Kurant, w jednym z warszawskich bankow wychodząc od inspiracji tekstem „Kopista Bartleby" Hermana Melville'a, w ktorym pojawia się idea odmowy jako strategii, zastawia się nad naturą i skutkami kapitalizmu.

Dramaturg warszawskiej edycji: Igor Stokfiszewski

Produkcja: Fundacja Nowego Teatru

Wspołpraca: Nowy Teatr, HAU Berlin i Schauspielhaus Zurich przy wsparciu fundacji Kulturstiftung des Bundes, Schweizer Kulturstiftung Pro Helvetia i Goethe Institut.

Miasta rownoległe odbywają się w Warszawie w ramach festiwalu „Sąsiedzi 2.0"

Miasta rownoległe w Zurychu 23.06 - 2.07.2011

Nie mogę się doczekać serii wydarzeń _Ciudades Paralelas, ktore dla warszawskiego Nowego Teatru przygotowuje genialny zespoł Rimini Protokoll. Zajmują się oni teatrem dokumentalnym, ale nie w tym znaczeniu, jakie może nam się kojarzyć, kiedy myślimy o filmie dokumentalnym. Ich spektakle są nieprzewidywalne, pozbawione pompatyczności i w niebagatelny sposob przybliżają nas do świata. Ciudades Paralelas to akcja, ktorą robili już w Berlinie i Buenos Aires. Pokazują w niej, że wewnątrz miasta jest wiele mikrosystemow - miast rownoległych. Do udziału zapraszają rożnych artystow. Każdy z nich dostaje miejsce, w ktorym ma zrobić spektakl podkreślający sposob funkcjonowania danego miasta w mieście. Jedno z wydarzeń przygotują m.in. Tim Etchells, dyrektor artystyczny kultowej angielskiej grupy Forced Entertainment, wspolnie z Antem Hamptonem z grupy Rotozaza, znanej z intymnych spektakli w przestrzeni publicznej. Wiem, że są plany, aby jedna z akcji odbywała się na Dworcu Centralnym. Nigdy nie mam dość sztuki, ktora odważnie wkracza w nowy teren, nie znęcając się zarazem nad widzem. Projekt zostanie zrealizowany w maju. Już odkładam na ten cel._

Wojtek Ziemilski, Gazeta Wyborcza Duży Format