Teatr Kropka Theatre w DK Praga. The Mother Again

spektakl w jęz. angielskim

Dom Kultury PRAGA i Teatr Kropka Theatre prezentują

"The Mother Again"

Etiuda teatru absurdu na podstawie „Matki" wg S.Witkiewicza

Uczestnik Festiwali Fringe w Edynburgu, Glasgow, Kanberze, Sztokholmie, Sydney.

Reżyseria - Anatoly Frusin (Australia)

Obsada/Adaptacja - Jolanta Juszkiewicz

Extra - Eryk Lenartowicz

*Dom Kultury Praga *

                       Dąbrowszczakow 2

*18 i 19 marca 2010 *

godz. 19.00

wstęp wolny

Bohaterowie dramatow Witkiewicza gonią za wirażem dziwności istnienia czy przynajmniej - intensywności wrażeń. Ogarnięci metafizyczną namiętnością, muszą działać przeciw sobie samemu, znieprawiać się i wynaturzać, aż do momentu, kiedy padają ofiarą własnego szaleństwa i społecznej zemsty.

Matka przypomina udręczony automat. Sama siebie obwinia z racji natury, ale też zapytuje, dlaczego natura każe jej tak cierpieć. Zarazem zaś ma na sumieniu niejedno, poczynając od małżeństwa z przestępcą, natręctwa poniżania, demaskowania i opluwania człowieka. Ten typ matki jest integralną częścią Słowiańskiej kultury, jest prawie w każdym z nas, wspołczując jej losowi czujemy podrażnienie procesami, ktorymi, mimo innej opinii sami podążamy zadręczając siebie i drugą stronę pępowiny.

Autor używa słownictwa wymyślonego, nieistniejącego. Język trudny do odbioru, tym trudniej jest odebrać to w j.angielskim. Teatr Kropka zachęca jednak do ryzyka w poddaniu się probie podążania procesem łączenia skojarzeń - słowo nawet w obcym brzmieniu może mieć tworcze znaczenie.

„Wychodząc z teatru człowiek powinien mieć wrażenie, że obudził się z jakiegoś dziwnego snu, w ktorym najpospolitsze nawet rzeczy miały dziwny, niezgłębiony urok, charakterystyczny dla marzeń sennych, niedających się z niczym porownać a jednocześnie dających dużo do myślenia." S.I.Witkiewicz.

Teatr Kropka przywieziony z Sydney wprowadza widza w świat prostoty, bezceremonialnej naiwności, ktora miesza hierarchie, niskie łącząc z wysokimi, podkreślając istnienie i wspołzależność tego świata ze światem naszych przodkow w nadziei, że dobro można oddzielić od zła, granicę zaś między nimi winniśmy rozpoznawać stale i samodzielnie.

Sceniczny wystroj wydać się może niekonwencjonalny. Przy użyciu minimum rekwizytow i wspołgraniu z tkaniną spektakle nasycone są ruchem i fragmentami muzyki. Całkowicie konwencjonalny pozostaje wszakże fundament każdego przedstawienia: jest nim adaptacja literacka wybitnych dzieł dramaturgii europejskiej wyposażona w niebłahy temat.

Jest nim kobieta.

---

---

bilety:

wstęp wolny