Mazowsze Symfonicznie

#

To już kolejny z cyklu koncertów z muzyką symfoniczną w wykonaniu orkiestry Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”pod dyrekcją maestro Jacka Bonieckiego. Tym razem wraz z orkiestrą wystąpi Zbigniew Raubo, pianista, profesor Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.
W piątkowy wieczór zapraszamy Państwa w podróż po kompozycjach z początku XIX wieku. Naszymi przewodnikami będą Ludwig van Beethoven, Fryderyk Chopin oraz Franciszek Schubert. Pierwszy utwór, który usłyszymy podczas koncertu to Uwertura koncertowa Coriolan op. 62 Ludwiga van Beethovena, zaliczanego do klasyków wiedeńskich i jednego z największych kompozytorów wszechczasów. Beethoven swoją kompozycją ilustruje dzieło literackie austriackiego poety Heinricha von Collina, tym samym wprowadzając je do kanonu literatury powszechnej. W kompozycji Beethovena, w której autor mistrzowsko łączy doskonałość formy z intensywnością uczuć, przewijają się dwa tematy w rozbudowanej formie sonatowej – pierwszy ukazujący złość i żądzę zemsty Coriolana, rzymskiego patrycjusza skazanego na banicję, drugi zaś – liryczny, wyrażający głos sumienia bohatera. Warto zaznaczyć, że Coriolan powstał w czasie, gdy Beethoven zmagał się już z głuchotą, a jednocześnie w okresie największej twórczej płodności kompozytora, który wówczas napisał m.in. cztery symfonie, cztery koncerty, pięć kwartetów, tria, sonaty i właśnie uwertury.
Kolejnym dziełem, które usłyszymy podczas koncertu „Mazowsze symfonicznie” będzie Koncert fortepianowy f-moll op. 21 Fryderyka Chopina w wykonaniu prof. Zbigniewa Raubo z towarzyszeniem orkiestry pod dyrekcją maestro Jacka Bonieckiego. Utwór został ukończony wczesną wiosną 1830 roku, jeszcze w Warszawie, inspirowany uczuciem do Konstancji Gładkowskiej, choć ostatecznie zadedykowany Delfinie Potockiej. Pianistyczna faktura utworu została ukształtowana przez technikę określaną jako styl brillant. Wirtuozeria tego stylu została doprowadzona do swego apogeum i przezwyciężona przez powrót tematów do klasycznej, mozartowskiej prostoty. Typowa struktura przeszła w strukturę: maestoso - larghetto - vivace, w której maestoso oznacza na zmianę ożywionego lub zadumanego marsza, w której larghetto jest nokturnem, a vivace – tańcem, stylizacją kujawiaka.
Jako ostatnia w koncercie wybrzmi VIII Symfonia h-moll Franciszka Schuberta, zwana „Niedokończoną”. Chociaż jej „niedokończoność” była przez wielu poddawana w wątpliwość. Jeżeli wszystkie dzieła byłyby tak skończone jak to, wierzcie mi, żylibyśmy w prawdziwym raju muzycznym – mówił o symfonii Schuberta Johannes Brahms, dyrygując tym utworem. Schubert stworzył pod względem formalnym dzieło niezwykle innowacyjne, którym targają romantyczne emocje i namiętności. Zagadkowość, nowatorstwo i melodyczna szlachetność uczyniły z VIII Symfonii jedno z najważniejszych i najbardziej znanych dzieł w dziejach gatunku. Składają się na nią dwa barwne obrazy, pod względem tempa i charakteru zbytnio ze sobą niekontrastujące, treścią wyrażające sedno romantycznych idei w muzyce europejskiej.
Jesteśmy przekonani, że wieczór spędzony z Beethovenem, Chopinem i Schubertem w znakomitej interpretacji orkiestry symfonicznej PZLPiT pod dyrekcją maestro Jacka Bonieckiego oraz spotkanie z mistrzem fortepianu Zbigniewem Raubo, dostarczy Państwu niezapomnianych chwil.