W ogniu tworzone…

Ceramika krakowska po 1945 roku

Słowo „ceramika” większości z nas kojarzy się z przedmiotami użytkowymi lub dekoracyjnymi, takimi jak: talerze, wazony czy figurki. Tymczasem jest to materiał charakteryzujący się wyjątkowymi walorami plastycznymi, często wybierany przez artystów tworzących rzeźby, płaskorzeźby, mozaiki i naczynia unikatowe. Właśnie na te sposoby wykorzystania ceramiki staramy się zwrócić uwagę podczas wystawy „W ogniu tworzone…”.

Ekspozycja jest pierwszą od 1964 roku tak dużą prezentacją ceramiki zorganizowaną przez Muzeum Narodowe w Krakowie. Obejmuje prace 41 artystów związanych z naszym miastem i regionem, poczynając od ceramiki z końca lat 40. ubiegłego wieku, na obiektach wykonanych w ostatnich kilku latach kończąc. Pokazujemy rzeźby, płaskorzeźby i figurki, mozaiki, „obrazy” ceramiczne, płyty i płytki wykorzystywane do dekorowania architektury, naczynia unikatowe oraz wykonywane seryjnie, lecz ozdabiane w indywidualny sposób. Zróżnicowana jest również tematyka prezentowanych dzieł – są to zarówno kompozycje abstrakcyjne, jak i figuratywne, obiekty zainspirowane sztuką ludową lub egzotyczną, a także prace o tematyce sakralnej. Dzięki temu mamy możliwość zapoznania się z wielkim bogactwem i różnorodnością ceramiki krakowskiej oraz prześledzenia jej rozwoju w minionych 60 latach.

Twórcy biorący udział w wystawie należą do kilku generacji. Najstarsi zaczynali działalność artystyczną wkrótce po zakończeniu II wojny światowej, osiągając apogeum popularności w drugiej połowie lat 50. i w latach 60. ubiegłego wieku. Celowym zamysłem było zwrócenie uwagi na ich twórczość poprzez pokazanie większej liczby obiektów ich autorstwa. Prac tych nie mamy okazji zobaczyć na organizowanych w krakowskich galeriach wystawach, a obiekty – przechowywane w muzealnych magazynach lub w kolekcjach prywatnych – nie są przecież dostępne na co dzień. Dużą grupę stanowią znani i uznani artyści działający współcześnie. Większość z nich ukończyła studia na Wydziale Rzeźby krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i w tej dziedzinie najchętniej się wypowiada. Kilkoro z nich związanych jest ze szkolnictwem artystycznym. Wystawę „zamyka” prezentacja prac wybranych artystów należących do młodego pokolenia rzeźbiarzy i ceramików. Swymi dziełami dowodzą, że w pełni współtworzą obraz ceramiki krakowskiej i że warto będzie śledzić ich losy także w przyszłości.

Wystawie towarzyszy katalog stanowiący rodzaj przewodnika po ceramice krakowskiej minionych sześćdziesięciu lat. Znajdują się w nim także krótkie biogramy artystów biorących udział w wystawie oraz tekst prof. Czesława Dźwigaja kierującego Pracownią Rzeźby w Ceramice na Wydziale Rzeźby krakowskiej ASP na temat historii Pracowni. Prace jego studentów są właśnie prezentowane w Muzeum Ceramiki w Bolesławcu. Bożena Kostuch Kurator wystawy