En face, Barocco, Naszyjnik gołębicy

XV krakowskie spotkania baletOFFowe, 23-26 listopada 2006 r.

Krakowskie Spotkania Baletowe od lat mają swoje miejsce na polskiej scenie tanecznej. To impreza, która zdołała wypracować własną wierną publiczność. Ideą przewodnią Festiwalu jest popularyzacja tańca, ze szczególnym naciskiem na taniec współczesny. W ostatnich latach festiwal zdominowały prezentacje osadzone w stylistyce modern, contemporary dance, neoklasycznej. Stąd proponowana zmiana nazwy na Krakowskie Spotkania BaletOFFowe. Jednocześnie poprzez swoją bliskobrzmienność, pozostałaby wierna tradycji wypracowanej już nazwy własnej. Krakowskie Spotkania BaletOFFowe są imprezą o charakterze niekonkursowym. Na naszej scenie prezentują się zespoły początkujące, jak również zespoły gwiazdy, które budują renomę festiwalu oraz ułatwiają jego promocje.

Polski Teatr Tańca – Balet Poznański

En face choreografia: Susanne Jaresand

muzyka: Ingvar Lidholm

kostiumy: Adriana Cygankiewicz

premiera polska: 24.01.2006 (na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu)

Światowa premiera En face miała miejsce 1 grudnia 2005 roku na scenie Norllands Opera - Umea w Szwecji. Autorką choreografii do spektaklu jest Susanne Jaresand, profesor Królewskiego Uniwersytetu w Sztokholmie, Narodowej Akademii Pantomimy i Aktorstwa w Sztokholmie, Sztokholmskiego Uniwersytetu Tańca i Konserwatorium Muzycznego w Genewie, mająca na artystycznym koncie kilkadziesiąt spektakli i projektów choreograficznych zrealizowanych w Szwecji, Niemczech, Rosji i USA.

Jak deklaruje Susanne Jaresand jej główną inspiracją do En face była muzyka szwedzkiego kompozytora Ingvara Lidholma, w oryginale nosząca tytuł Rites (Święto), która jest świadomym stylistycznym nawiązaniem do Święta wiosny I. Strawińskiego.

Barocco choreografia: Jacek Przybyłowicz

muzyka: Jan Sebastian Bach

scenografia i kostiumy: Adriana Cygankiewicz i Jacek Przybyłowicz

reżyseria światła: Arkadiusz Kuczyński

premiera światowa: 24 września 2004 (Biennale de la Danse w Lyonie)

premiera polska: 8 pażdziernika 2004

czas trwania: 20 minut

Spektakl "Barocco" Polski Teatr Tańca zrealizował na specjalne zamówienie Biennale de la Danse w Lyonie, gdzie poznański zespół wystąpił m.in. obok Nederland Dans Theater, Ballet de l'Opera National de Lyon, Ballet du Grand Theatre de Geneve i Random Dance.

'Naszyjnik gołębicy'

choreografia: Jacek Przybyłowicz kostiumy: Jacek Przybyłowicz i Adriana Cygankiewicz

muzyka: collage (tradycyjna muzyka arabska, pieśni Om Kolthom, Antonio Vivaldi)

premiera: 27 kwietnia 2003

czas trwania: 20 minut

Jacek Przybyłowicz przez 8 lat był solistą Kibbutz Contemporary Dance Company w Izraelu. Życie na styku dwu kultur: żydowskiej i arabskiej zaowocowało zainteresowaniem tradycją literacką i muzyczną tego regionu. Naszyjnik gołębicy nawiązuje swoim tytułem do poematu Ibn Hazma, a muzyczne tło spektaklu tworzą m.in. pieśni legendarnej egipskiej śpiewaczki Om Kolthom. Mimo tak wyraźnych sygnałów "Naszyjnik gołębicy" nie jest odwzorowaniem toposu, korzystając z klasycznych elementów Jacek Przybyłowicz tworzy na wskroś współczesny spektakl, którego bohaterowie są nam bardzo bliscy.

W 1973 roku z inicjatywy władz miejskich i środowiska artystycznego Poznania został powołany do istnienia Polski Teatr Tańca - Balet Poznański, którego dyrekcję powierzono wybitnemu tancerzowi i choreografowi Conradowi Drzewieckiemu.

Blisko piętnastoletni okres kierownictwa Conrada Drzewieckiego charakteryzują prekursorskie przedsięwzięcia artystyczne, które usytuowały zespół poznański w gronie najlepszych kompanii europejskich, czego dowodem były m.in. liczne zaproszenia na międzynarodowe festiwale baletowe.

Od 1988 roku dyrektorem naczelnym i artystycznym Polskiego Teatru Tańca jest Ewa Wycichowska, wieloletnia primabalerina Teatru Wielkiego w Łodzi, choreograf i pedagog, zapraszany do współpracy przez zespoły amerykańskie, włoskie i niemieckie, wielokrotny juror polskich i międzynarodowych konkursów baletowych.

Ewa Wycichowska traktując modern i contemporary dance jako główne tworzywo ruchowe, rozwinęła oryginalną koncepcję inscenizacyjno - choreograficzną zmierzającą do syntezy sztuk, gdzie warstwy: choreograficzna, dramaturgiczna, muzyczna i plastyczna spotykają się i wzajemnie przenikają. Uzupełniła również pierwotną wizję teatru autorskiego i zaprosiła do współpracy wybitnych twórców z całego świata.

Polski Teatr Tańca postrzegany jest jako unikalne forum choreografów, w którym swoje oryginalne koncepcje realizowali m.in. tak wybitni artyści jak Birgit Cullberg, Mats Ek, Örjan Andersson, Jens Ostberg, Marie Brolin-Tani, Virpi Pahkinen (Szwecja), "Les Carnetes Bogouet" (Francja), David Earle (Kanada), Toru Shimazaki (Japonia), Yossi Berg (Izrael) i Jacek Przybyłowicz (Polska).

Bilety: 35 zł