Muzeum

Performance taneczny

Kompozycja: Zorka Wollny

Wykonanie:

• Andrea Adam
• Dominika Knapik
• Łukasz Ostrowski
• Magdalena Przybysz
• Martyna Turcza
• Ewa Szubstarska

Performance zostanie wykonany trzykrotnie na wystawie fin de siècle, w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego. Informacja na temat wstępu w kasie w dniu wykonania.

Zorka Wollny nie pierwszy raz wprowadza swoje efemeryczne działania w przestrzeń instytucji kultury. Poprzednio w Landesmuseum w Munster (2005), wspólnie z kompozytorką Anią Szwajgier, przyglądały się wewnętrznemu życiu miejsca. Zaprojektowane by łączyć - z olbrzymim holem przy wejściu, tak naprawdę oddzielało od siebie zarówno pracujących tam, jak i odwiedzających. Ludzie przechodząc z jednego końca w drugi, unikali centrum, aby zbytnio nie wystawiać się na widok innych, nie obnażać w ten sposób. Artystki z grupą performerów - wolontariuszy postanowiły podkreślić tę sytuację, dodatkowo ją uwypuklić poprzez multiplikację. Powstał koncert na kroki i drzwi. Zaproszeni goście, zgromadzeni w holu, nie do końca mogli odczytać początek i koniec akcji. Obserwowali uważnie każdego z wchodzących czy przechodzących przez pustą zazwyczaj przestrzeń. Natomiast ci, którzy przypadkowo znaleźli się wówczas w Landesmuseum, stali się nieświadomymi aktorami w spektaklu, choć opartym na subtelnej narracji, artystek.

Zorka realizując swój najnowszy projekt w Muzeum Narodowym w Krakowie kładzie nacisk na nieco inne aspekty instytucjonalności. W tym wypadku interesuje ją przede wszystkim widz i jego obcowanie z dziełem sztuki, pewna rytualność, a zarazem sakralizacja zachowań. Wspólnie z grupą tancerzy zastanawia się nad tym-co-naturalne i tym-co-wyuczone, obserwując gesty zwiedzających, ale przede wszystkim własne. Na podstawie szkicownika: rysunków, rejestracji wideo, zdjęć oraz wspólnie wykonywanych ćwiczeń, dziewczyny wypracowały gamę ruchów, a układając je w poszczególne sekwencje rozpisały swoisty balet. Podobnie jak w Munster, nie wszyscy będą wcześniej uprzedzeni o tym, że w salach wystaw czasowych w Gmachu Głównym MN w Krakowie, gdzie aktualnie pokazywana jest ekspozycja dotycząca lokalnego ruchu fin de siècle, ma miejsce zdarzenie o charakterze artystycznym. W trzech oddzielnych pomieszczeniach performerzy będą odgrywać przygotowywany od czterech miesięcy spektakl. Ciekawie będzie móc, zatem obserwować wówczas dwie grupy zwiedzających: tych, którzy przyjdą specjalnie na akcję Zorki i w każdym będą szukać aktora i tych, którzy niczego nieświadomi, chcąc zobaczyć wystawę, staną się w pewnym sensie ofiarami manipulacji performujących oraz spojrzenia tych, co wiedzą. Wydaje się, więc, że tę, jak i poprzednią pracę Zorki można rozpatrywać nie tylko w kontekście instytucjonalizacji zachowań – władzy, jakiej jesteśmy poddawani, ale także w kontekście sposobów patrzenia. Bardzo ważnym elementem jej realizacji jest także efemeryczność działań, oparcie dużych realizacji na drobnym geście i przywiązanie do tego, co zwyczajne. Te elementy wydają się być konsekwencją takich działań artystki, jak m.in. 'Koncert na wysokie obcasy" (2004) realizowany także z Anią Szwajgier, gdzie artystki rozpisały partytury na kroki ośmiu tancerek grających na tytułowych obcasach w zaciemnionej przestrzeni neogotyckiej klatki schodowej Collegium Novum UJ. (info prasowe: Ewa Małgorzata Tatar)