Federico Fellini

Kostiumy i rysunki

Na wystawie prezentowane będzie 69 rysunków autorstwa wybitnego włoskiego reżysera Federico Felliniego wykonanych podczas pracy nad filmami: Osiem i pół, Rzym, Casanova i Słodkie życie oraz 9 kostiumów, pochodzących z planów filmowych Rzymu i Casanovy. Fellini to jeden z najwybitniejszych twórców światowego kina. Urodził się w 1920 roku w Rimini, zmarł w 1993 roku w Rzymie. Cztery z jego filmów uhonorowano Oscarem. Sam reżyser otrzymał w 1993 roku Oscara za całokształt twórczości.

KOSTIUMY

Kostiumy do filmów Rzym (1972) i Casanova (1976) Federico Felliniego zostały zrealizowane przez wielkiego scenografa, Danilo Donatiego, na podstawie sugestii samego reżysera. Znany jest fakt, iż Fellini, wyjątkowy rysownik, dawał instrukcje swoim współpracownikom, szkicując w sposób mniej lub bardziej konkretny plan filmowy tak, jak go sobie wyobrażał. Później na podstawie takich szkiców scenografowie i projektanci kostiumów realizowali drobiazgowo intencje mistrza. W przedmiotach tych zatem jest wiele z geniuszu samego Felliniego, a ich realizacja odzwierciedla jego upodobanie do ironicznej, a nawet komiksowej przesady. Zaskakujące jest, że zarówno kostiumy do słynnego pokazu mody kościelnej z filmu Rzym, jak i kostiumy historyczne bohaterów Casanovy, zostały zrealizowane z biednych materiałów, często do użytku domowego lub przemysłowego, co zwiększyć miało karykaturalne przerysowanie postaci. Zresztą ostatnie filmy Felliniego to czysta fikcja, niewiele lub też nic nie było kręconego z rzeczywistości, przez co również kostiumy jawią się widzowi takimi, jakimi nie są realnie. Na wystawie w Krakowie zostanie pokazanych pięć kostiumów biskupich, z pokazu mody kościelnej z filmu Rzym, z charakterystycznymi ornatami, wręcz przesadnymi w swym bogactwie ozdób. Zaprezentowane zostaną również cztery kostiumy bohaterów Casanovy (Madame Durfé, Doży weneckiego, Księżniczki Karnawału oraz kochanki ambasadora Francji), a także mechaniczny ptak, zabawna synteza pseudotechnologii osiemnastowiecznej i żakowskiej ironii.