Ambalaże (z francuskiego emballage – opakowanie) to od połowy lat 60. XX w. jedna z głównych strategii twórczych Kantora. Symboliczny gest opakowania – przedmiotu lub postaci – wiąże się z potrzebą ochronienia, zabezpieczenia, utrwalenia, ukrycia. Wcześniej artysta uciekał przed tworzeniem wizerunków ciał i przedmiotów w abstrakcję. Ambalaże pozwoliły mu na ponowne „dotknięcie natury przedmiotu”.

Wystawa w Galerii-Pracowni prezentuje wybrane ambalaże z kolekcji oraz depozytu Cricoteki. Wielkogabarytowy obraz „Emballage VI” z 1967 r. przedstawia zdefragmentowaną postać ludzką. Kantor w ten sposób powoli powracał do pokazywania wizerunków człowieka, czego unikał od czasów wojny. Z obrazem koresponduje obiekt „Dzieci w wózku na śmieci” – autorska rekonstrukcja obiektu (1981, 1983) ze spektaklu „W małym dworku” Teatru Cricot 2. Podobnie jak w dziele malarskim postać ludzka zasygnalizowana jest atrapami dłoni i głów. Wyrastają one z pokrytej lateksem grubej tkaniny, skrywającej mechanizm wprawiający dłonie w ruch. Na wystawie pokazywane są także wybrane przez artystę i drukowane na płótnie według jego wskazówek fotografie spektakli i happeningów. Twórca traktował archiwalia jak dzieła sztuki, dlatego podpisywał je, pieczętował, czasem podmalowywał. Te pokazywane na wystawie skupiają się na motywie ciała w ukryciu, cielesności, relacji między postacią a kostiumem, postacią a obiektem, operacji na ciele. W przestrzeni Pokoju artysty zaś zostaną otwarte szafy i udostępnione zwiedzającym autorskie opakowania trywialnych elementów codzienności. Obrazują one charakterystyczny dla Kantora zabieg anektowania rzeczywistości i nadawania estetycznej rangi nawet opakowaniom na leki czy pudełkom z pastelami.

Kurator: Małgorzata Paluch-Cybulska