Dzienniki gwiazdowe

adaptacja, teksty piosenek: Małgorzata Zwolińska

reżyseria: Adolf Weltschek inscenizacja i scenografia: Małgorzata Zwolińska choreografia: Jacek Owczarek muzyka: Piotr Klimek projekcje: Mateusz Mirocha, Małgorzata Zwolińska asystent choreografa: Karol Miękina inspicjent: Łukasz Rutkowski

występują: Monika Filipowicz, Olga Przeklasa, Wojciech Czarnota, Adam Godlewski, Krzysztof Grygier, Włodzimierz Jasiński, Jakub Popławski, Lech Walicki, Bartosz Watemborski

Twórczość Stanisława Lema, znanego na całym świecie polskiego pisarza science fiction, filozofa, futurologa, jest i będzie ponadczasowa.

W „Dziennikach gwiazdowych” Lem wnikliwie analizuje ludzką naturę, konsekwencje rozwoju techniki i nauki, a także materialny i duchowy dorobek ludzkości. Wnioski wynikające z jego bezkompromisowych rozważań nie napawają optymizmem. Diagnozę łagodzi sposób, w jaki Autor rozprawia się z niedoskonałościami kosmosu i człowieka. Wszechobecna ironia i dystans sprawiają, że śledząc przygody Ijona Tichego, uśmiechamy się raczej, niż popadamy w czarnowidztwo. Dzieje się tak, bo bohater Lemowskiej Odysei jawi się jako jeden z nas – marzy, aby uczynić otaczający go świat lepszym i wydaje mu się, że można to zrobić w niezwykle prosty sposób. Jednak podobnie jak my, bohater Lema jest bezradny zarówno podczas prób zbawienia ziemskiego świata, jak i w obliczu pytań ostatecznych.

Inscenizacja „Dzienników Gwiazdowych” Małgorzaty Zwolińskiej w sposób niezwykle jasny i zrozumiały wyjaśnia najbardziej nawet złożone sensy zawarte w podróżach Tichego. Zachowuje także to, co w tych opowiadaniach niezwykle ważne, czyli humor, i ciepły, serdeczny stosunek do zmagań bohatera z napotykanymi przeciwnościami. Dzieje się tak dzięki potraktowaniu przygód Tichego jako jego podróży w głąb siebie. Zamysł inscenizacyjny Zwolińskiej jest swoistego rodzaju „Kosmiczną Kartoteką”, w której postaci i zdarzenia „mieszkające” w głowie bohatera, materializują się i stają się jego – i nas widzów – realnością. Zabieg ten pozwala zwiedzać Tichemu najodleglejsze galaktyki bez ruszania się z domu. Wielość rozwiązań inscenizacyjnych, często niezwykle zabawnych i zaskakujących, sprawia, że cała historia dzięki kontekstowi plastycznemu staje się bardziej zrozumiała i wyrazista.

Spektakl dotyka współcześnie aktualnych i palących kwestii, np. istnienia i wykorzystania sztucznej inteligencji oraz niebezpieczeństw z tym związanych.

Zarówno Lem, jak i autorzy przedstawienia – Adolf Weltschek (reżyser) i Małgorzata Zwolińska (autorka adaptacji i scenografii), podchodzą do przedstawionych tematów z dystansem, posługując się groteską, ironią i sarkazmem. W niektórych momentach pojawia się w spektaklu również poważniejszy ton. Dzięki umiejętnemu balansowaniu pomiędzy tymi dwoma sposobami opowiadania, spektakl zyskuje szczególną siłę wyrazu i przykuwania uwagi. Właśnie dlatego przedstawienie ogląda się z dużą przyjemnością i zaciekawieniem. Do tego wartkie, zabawne dialogi, liryczne piosenki, wyrafinowany dowcip i inteligentnie zastosowana plastyka. Ten oparty na wyjątkowej prozie spektakl, adresowany do dorosłych i młodzieży, pokaże widzom cząstkę ich samych.

Dokąd podąża Ijon Tichy, a wraz z nim ludzkość?

Spektakl dla widzów powyżej 14 oku życia.