Trzy słowa najdziwniejsze
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.
- W. Szymborska.

Oto autobiograficzna tragifarsa sportowa o czwartym słowie najdziwniejszym. Zwięzła relacja (a może sprawozdanie), w każdym razie historia (chyba, że fikcja) wydarzeń, które zaszły przed meczem San Marino – Polska, zakończonym wynikiem 1-5. Choć możliwe, że to spektakl zupełnie o czymś innym. Czy to jeszcze futbol czy już teatr? Po co nam amatorzy, kiedy mamy Brazylię i Scenę Narodową? Pół opowieść, pół portret wszystkich pasjonatów i hobbystów czekających na swoje 5 minut.

Kiedy zwycięzcy zajęci są pisaniem historii, co dzieje się z przegranymi? Mała salka, kilka pustych krzeseł, a naprzeciwko szklana gablotka z wygrawerowanym u spodu napisem: Galeria sukcesów piłkarskiej reprezentacji San Marino. W gablotce - telewizor. Spotykamy się tu raz na jakiś czas, kiedy trwają eliminacje Mistrzostw Świata albo Mistrzostw Europy. Jesteśmy i oglądamy. Tylko my znamy cały skład, nie mówiąc o rezerwowych. Tylko my tu jesteśmy i tylko my tu oglądamy. Cierpliwie czekamy na swoją historię. I na kogoś, kto będzie chciał jej wysłuchać.

Występują: Jakub Kalemba, Miłosz Majchrzak, Radosław Misiewicz, Michał Pastuszczak, Tomasz Smykalski, Piotr Starczak, Mateusz Wiskulski

Scenariusz i reżyseria: Maciej Bałamut

Czas trwania: 1 godz.

Nagrody:

XXXII Ogólnopolski Przegląd Teatralny Proscenium w Nysie 28-29 XI 2014 r.:

1. miejsce w kategorii najlepszy spektakl dla Teatru Graciarnia za spektakl "Niktowie"

2. miejsce w kategorii najlepszy aktor dla Mateusza Wiskulskiego za rolę Don Marco ("Niktowie")/Grabca ("Balladyna" w reż. Klaudii Urban)

Nagroda specjalna dla Tomasza Smykalskiego za rolę Don Gabrielo.

[www.teatrpk.za.pl]