koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
CO JEST GRANE - maj 2025 - nr 371Sztuka na miejscu KAF
zmodyfikowano  12 lat temu  »  

Maciej Kurak i Mariusz Libel | Wymiary utopii

Kraków »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 18 741 wyświetleń od 8 lipca 2013
  • 14 lipca 2013, niedziela
    » 18

16.07–08.09.2013
Otwarcie: 14.07.2013 (niedziela), godz. 18
Kuratorka: Lidia Krawczyk
Kuratorka działań kontekstualnych: Karolina Vyšata

„(…) trzeba być l’enfant terrible, robić tak zwane utopijne projekty, żeby już dzisiaj budziły i budowały świadomość społeczną, po to, żeby jutro były rzeczywistością”. Oskar Hansen w rozmowie z Czesławem Bieleckim, Pragmatyzm utopii, [w:] „Architektura”, nr 3/4 (1977), Warszawa

Czy Joseph Beuys jest ostatnim artystą, który dopuszcza myślenie utopijne w sztuce, a Oskar Hansen ostatnim architektem nowej rzeczywistości społecznej? Co się stało z rewolucyjnym podejściem do rzeczywistej zmiany status quo? Wymiary utopii to nasz pomysł na zdiagnozowanie źródeł niechęci do emancypacyjnego myślenia oraz prób odnalezienia współczesnej figury l’enfant terrible, które mogłyby wyzwolić w nas potrzebę zmiany.

Ten trzyletni projekt (2012–2014) jest przeglądem wystaw, działań i wydarzeń, które w swoim założeniu mają badać potencjał rewolucyjny i dekonstrukcyjny współczesnych artystów wizualnych. To próba odnalezienia powodów porażki nowoczesnych utopii oraz analiza źródeł niechęci współczesnych społeczeństw do poruszania się na grząskim gruncie nietrwałych teorii i myśli politycznych.

Uczestnikami tegorocznej edycji Wymiarów utopii są Maciej Kurak i Mariusz Libel. Artyści wzięli na warsztat dwa aspekty pojęcia „utopia”. Pierwszy z twórców proponuje refleksję nad utopią miejsca – namysł nad ideą white cube, przestrzenią popularną w kontekście modernistycznej sztuki i konsumpcyjnego komfortu kolekcjonerów. Zestawiając ze sobą dwie rzeczywistości – idealną, bez skazy i nieładu, teoretycznie neutralną oraz ułomną, podatną na ciągłą zmianę dokonującą się pod wpływem czasu i działań człowieka, brudną i niedbałą – zadaje pytanie o to, która przestrzeń jest nam bardziej potrzebna; dzięki której przestrzeni sztuka stanie się bardziej żywa, a przez to bardziej skuteczna. Czy utopią jest zatem galeria bez problemów finansowych realizująca program na najwyższym poziomie, a przy tym wywołująca społeczną zmianę poprzez wyraźną rewolucyjną działalność, która kłóci się z wiodącymi programami politycznymi i społecznymi? Czy można mieć ciastko i zjeść ciastko?

Drugi artysta zaprezentuje bogate spektrum komunikatów, które są uwikłane w codzienność, wynikają z niej, a równocześnie stają się dystopią, ukazując pesymistyczną wizję bez szans na jakąkolwiek poprawę. Libel, podobnie jak Kurak, jest niechętny instytucjom kultury, traktując je jak miejsca tłumiące i wyciszające oddziaływanie sztuki i aktywność artysty, zamykające przez przypadkowym widzem i niepotrzebnie usakralniające przekaz. Ta brutalność ulicy jest dla niego ważna. Dlatego w Bunkrze Sztuki zobaczymy głównie wielkopowierzchniowe murale, które po zakończeniu wystawy zostaną zniszczone. Nie pozostanie żaden przedmiot, który mógłby przybrać formę kultową.

Maciej Kurak | Już! więcej o wystawie

Mariusz Libel | Wyższe dobro więcej o wystawie

W Galerii – poza dwiema wystawami realizowanymi w ramach projektu – odbędą się również działania kontekstualne. Jakub Woynarowski przygotował dla nas wirtualny diagram Outopos skalujący nasze utopie i śledzący ewolucję tego pojęcia. Michał Frydrych na początku września zaprezentuje widzom Bunkra swoją najnowszą rzeźbę językową, która tylko formalnie pojawi się w holu Galerii. Marcin Doktor Polak i Marcin Szafrański przeprowadzą ekspresową rewolucję budowlaną, uroczyście zakończoną symboliczną destrukcją ponowoczesnej bastylii. Ponadto w Utopijnej Przestrzeni Otwartej, specjalnie do tego celu zniekształconej przez kolektyw Palce Lizać (Dominika Wilczyńska i Barbara Nawrocka), będzie można zdiagnozować własne nastawienie do utopijnej rzeczywistości. Wykonując serię ćwiczeń, tworząc własny alfabet, grając w Grę z partycypacją, będziemy mogli/mogły zbadać, czy jesteśmy utopijno-odporni/utopijno-odporne czy raczej mamy naturę rewolucjonisty/rewolucjonistki.

Uwaga! Dostęp do zadań mają tylko ludzie odważni! Na dzieci czeka niespodzianka!

12–14.07.2013 (piątek–niedziela), godz. 18 | Budować, mieszkać, myśleć!więcej

Jakub Woynarowski | Outopos więcej

zmodyfikowano  12 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ