Ce formidable bordel w świetnym opracowaniu scenicznym Stanisława Michno, odsłania typowe cechy antyteatru - teatru absurdu, ktorego Ionesco, obok Samuela Becketta, pozostaje głownym przedstawicielem.

Sztuka Ce formidable bordel jest finalnym akcentem jego dramatopisarskiej tworczości, ktora rozpoczęła się od małych teatrzykow w Quartier Latin, by wejść następnie na najwyższe sceny we Francji i na świecie.

Bohater - to głowna postać dramatu, milczący i zaskakujący widza w zasadzie można powiedzieć antybohater. Jego uporczywe milczenie w obecności innych postaci to bardzo wymowna i teatralnie atrakcyjna rola.

Cała sztuka opiera się na błyskotliwych dialogach czy monologach oraz pełnej intelektualnej i językowej finezji oraz filozoficznej głębi scenariusza. Dochodzi do tego bardzo wyrazista charakterystyka postaci.

Uderzający dla odbiorcy jest bardzo aktualny i ogolnoludzki wydźwięk.

Jest to teatr ukazujący samotność człowieka i mizerię ludzkiej kondycji, absurdalność egzystencji oraz daremność pytań o sens życia.

Jakie jest przesłanie "Ce formidable bordel"? Odpowiedź należy do widza...

Autor: E. Ionesco

Przekład: Leon Zaręba, Leszek Elektorowicz

Reżyseria: Stanisław Michno

Choreografia: Anna Ochman

Scenografia: Gabriel Abratowicz

Światło: Jakub Siepracki

Dźwięk: Leszek Olejarczyk

Obsada (według kolejności pojawiania się na scenie):

Szef: Robert Trybus / Michał Leśniak

Jakub, Rebeliant: Norbert Burkowski / Marek Wolny

Łucja, Rebeliantka: Anna Dzierża / Karolina Bondaronek

Piotr, Rebeliant: Filip Jurkowski

Tancerka: Anna Ochman

Starsza Pani, Matka Rebeliantka: Zina Zagner

Pani z pieskiem, Rebeliantka: Lea Pradziński

Pan - mąż Pani z pieskiem, Rebeliant: Tomasz Poniży

Pan II (rosyjski emigrant), Nauczyciel, Rebeliant: Stanisław Michno

Dozorczyni: Aleksandra Barczyk / Anna Dzierża

Agnieszka, Kelnerka: Magda Furmanek

w roli Bohatera: Wojciech Michno

więcej na www.solvay.krakow.pl