wernisaż 13/09/2012 godz. 19.00

Są historie, o ktorych musimy pamiętać. Są historie, ktorych już nie zdołamy poznać. Są też takie, o ktorych chcemy pamiętać, ale i takie, o ktorych nie chcemy mowić. Wszystkim tym historiom towarzyszą zawsze jakieś przedmioty.

Wytwory ludzkiej ręki czy natury to rzeczy, wobec ktorych szczegolnie trudno zachować obojętność i powierzchowne widzenie. Zarowno naturalną, jak i sztuczną materię pokrywa niby werniksem cienka warstwa aktualnej rzeczywistości, i ten, kto pragnie pozostać w obecnym „teraz", z naszym „teraz", na wierzchu tego „teraz", za nic nie powinien naruszać błony otaczającej daną chwilę. W przeciwnym razie zajrzy w głąb przedmiotu, w jego historię i znaczenie. Odkryje cały szereg zdarzeń, losow ludzi towarzyszących narodzinom i życiu danego obiektu.

Nieraz zdarza się, że „pamięć" przedmiotu przekracza naszą. Znajdujemy go na ulicy i nie wiedzieć czemu wydaje nam się on ważny. Wydaje, czy jest? Starożytni wykształcili technikę zapamiętywania polegającą na rzutowaniu treści na przedmiot. Ciekawe, czy ten proces może zachodzić w odwrotnym kierunku. Nie wiem, jednak jakiś wewnętrzny głos podpowiada mi, że to możliwe. Że wszyscy i wszystko jest jakoś złączone metafizycznym łańcuchem. Że przedmioty, oprocz swej rzeczywistej funkcji, posiadają wiele innych - takich, ktore możemy zrozumieć, ale i takich, ktorych nie odgadniemy.

Giulio Camilo w książce „L'idea del Theatro" (tytuł polski „Teatr Pamięci") skrupulatnie opisuje zasady rzutowania pamięci na obiekty i odwrotnie. Wytwarza obraz teatru będącego machiną do zapamiętywania, gdzie każdy przedmiot, czy proporcja budynku służą jak najlepszemu przywoływaniu wspomnień. Teatr i pamięć maja wiele wspolnego: oparte są o proces komunikacyjny. Potrafią przypominać, przechowywać, wydobywać informacje i posługiwać się nimi. Pamięć to proces komunikacyjny, ktory łączy przeszłe z teraźniejszym. To zatem „pamiętanie", a więc czynność, działanie zachodzące w czasie. Przedmioty istnieją w czasie. Są świadkami wydarzeń i je pamiętają. Moj Teatr Pamięci to teatr mowiący o wadze przedmiotow, ich znaczeniu i niestałej, zmiennej funkcji.

Wojciech Sobczyk

Wstęp wolny

Galeria czynna

wt.-pt.: 13.00-18.00

sb.-nd.: 12.00-16.00

bilety:

wstęp wolny