Yorick, czyli spowiedź błazna

Wiesław Komasa

Spotkanie z Monodramem

Mnożą się pytania wokół dziwnej postaci błazna w życiu i teatrze. Czy od Yoricka można się nauczyć tajemnej sztuki dochodzenia do Prawdy? Czy być Błaznem oznacza być wolnym, czy raczej mieć świadomość niewoli? Czy błazen jest sposobem na przetrwanie, czy przeciwnie - ciągła maska i cena, jaką się za nią płaci? Pytań jest wiele, w zależności od gry, którą proponuje każdy dzień w życiu i w teatrze.

„Komasa snuje tę opowieść w nieustannej zmienianym i kapryśnym rytmie, w ten sposób odziera nas ze złudy pewności. Prawda jest pstrokata i ciągle odkrywana na nowo, niczego nie można być pewnym, bo - jak powiada Makbet zwiedziony proroctwami czarownic „I to jest tylko we mnie, czego nie ma”. Z tej linijki tekstu uczynił Komasa wyznanie wiary człowieka wiecznie głodnego życia i poznania tak namiętnie jak Faust i tak przewrotnie jak Yorick. Świadomego, że prawdę można ugniatać, wywracać, unieważniać. Ale mimo to człowiekowi, który nie chce biernie poddawać się biegowi życia, nigdy nie przechodzi apetyt na prawdę, czyli nieśmiertelność. Najbliżej tej tęsknoty, wedle Szekspira, jest błazen, czyli aktor”.

(Tomasz Miłkowski)