Teatr Akt z Warszawy

Reżyseria: Toshiro Akatombo

Muzyka: kompozycje Johna Zorna

Odwołując się do mitu o złocistym ptaku Feniksie powracam do odwiecznego ludzkiego marzenia o nieśmiertelności. Feniks to symbol ognia i jego wieloznacznej natury: unicestwia, niszczy i zabija, ale także odradza, oczyszcza i uświęca. Kult Ognia znany był we wszystkich kulturach całego świata. Także Słowianie często tańczyli przy ogniskach, a ruch, rytm i śpiew łączył ich we wspólnym korowodzie. W spektaklu duchy i postacie z zamierzchłych czasów występują obok współczesnych. Badam archetypy wytwarzane w historii polskiej, niektóre mające początek w czasach słowiańskich (człowiek - drzewo, wizja człowieczego lotu, topielica Majka, postać Chochoła, idole kultury masowej). Szukam dla nich współczesnych znaczeń, w pewnych przedmiotach, postawach i instytucjach. Przeszłe uobecnia się w "teraz". Feniks znajduje się w strumieniu płynącym z przeszłości w teraz, w terażniejszość i bynajmniej się nie zatrzymuje, lecz prze dalej w przyszłość. Płynie na przekór głównemu prądowi determinującemu indywidualne ludzkie potrzeby i aspiracje. Pragnę przywrócić poczucie wspólnoty, tego co tajemnicze i co święte. Szukam tego poprzez odwołanie do tradycji, na jej bazie tworzę w spektaklach rytuały codzienne, by uchwycić zmienne przeżycia ludzkie. W tym celu odwołuję się do współczesnego teatru "bez słów" gdzie aktor, plastyka i muzyka występują na równych prawach. Wykorzystuję elementy teatru plastycznego, teatru wizji i ruchu, a także tańca nowoczesnego. Tło muzyczne stanowią kompozycje Johna Zorna. Szukanie jest moim znakiem, emblematem łażących po nocy bez określonego celu, racją bytu tych, którzy niszczą kompasy.