Tresowany mężczyzna - Teatr Bo Tak

Beata Zarembianka, Magdalena Kozikowska-Pieńko,, Małgorzata Machowska i Kornel Pieńko.

"Tresowany mężczyzna" Johna von Duffela, to sztuka, która powstała na podstawie bestsellerowej powieści Esther Vilar pod tym samym tytułem i zrobiła prawdziwą furorę przynosząc autorce światowy rozgłos. Jej spostrzeżenia na temat relacji płci wprowadziły sporo zamętu w kręgach feministycznych Europy Zachodniej lat 70, nie straciły one jednak impetu ani ostrości, tyle, że dziś możemy się tym bawić, śmiać się z siebie, dostrzegając absurd w tym, co kiedyś wywoływało wojnę. "Kobieta ma wybór i to przesądza o jej nieskończonej wyższości nad mężczyzną: każda może wybierać między formą właściwą mężczyźnie, a bezmyślną wegetacją luksusowego pasożyta i gros kobiet wybiera to drugie. Mężczyzna takiego wyboru nie ma". Czy zatem udomowiony mężczyzna i wyemancypowana bizneswoman mają szanse na udany związek? Czy kobieta zarabiająca dużo więcej od mężczyzny, nie straci do niego szacunku, a on nie przeistoczy się w zakompleksionego teletubisia? Jaki według mężczyzn jest ideał kobiety? Przedsiębiorcza bizneswoman, czy bezradna ślicznotka z niezbyt wysokim IQ? A może ta bezradność jest pozorna, a mężczyzna "poddawany jest tresurze"? A jaki zdaniem kobiet powinien by mężczyzna? Zdecydowany, konsekwentny i silny, czy przeciwnie wrażliwy i czuły? A może feminizm się pomylił i stworzył "bandę egomaniaków", wrażliwych - tak, ale na swoim własnym punkcie. John von Duffel w znakomity sposób wykorzystał materiał, którego dostarczyła mu E. Vilar i napisał komedię z farsowymi elementami. Bohaterowie pracują w tej samej firmie, Helena otrzymuje propozycję awansu, problem w tym, że o tym samym stanowisku marzy w skrytości jej partner. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy do gry wkraczają ich matki. Świetne dialogi, zaskakujące zwroty akcji, znakomity humor, to niewątpliwie atuty "Tresowanego mężczyzny". Dobry wybór dla wszystkich, którzy szukają w teatrze rozrywki, ale także dla tych, którzy z teatru chcą wyjść z poczuciem, że to, co przed chwilą zobaczyli, skłania do refleksji.