Balet w dwóch aktach
Giacomo Casanova to postać historyczna, ale i legendarna, która swoją osobowością, sposobem bycia i nietuzinkowym podejściem do życia i ludzi – jednych bulwersowała, drugich zadziwiała beztroską, nonszalancją i bezkompromisowością. Obrastała w mity i była natchnieniem dla wielu twórców różnych dziedzin sztuki.

Gray Veredon - nowozelandzki choreograf znany w Łodzi z takich hitów baletowych, jak m.in.: Wolfgang Amadeus, Sen nocy letniej czy Ziemia obiecana – tym razem zaprasza nas na spotkanie z bohaterem wyjątkowym…

W swoim pamiętniku „Historia mojego życia” Giacomo Casanova przedstawił jeden z najwierniejszych opisów realiów XVIII w. To żywa i pełna kolorytu opowieść, a nie tylko suche historyczne odwzorowanie epoki. Casanova spędził lata na podróżach po Europie, spotykając się z książętami, monarchami, sławnymi artystami i filozofami. Zawsze znajdował też sposób, aby zarobić pieniądze i spotkać egzotyczne kobiety.

Po osadzeniu w więzieniu w Pałacu Dożów opracował plan ucieczki. Ta genialna akcja była pierwszym i jedynym przypadkiem, w którym komukolwiek udało się uciec z tego miejsca. Dla Casanovy znaczyło to jednak, że został wyrzucony z ukochanej Wenecji. Tym samym zapoczątkowało to okres nieustannych podróży.

Świadomy tego, że śledzą go weneccy szpiedzy, przemieszczał się po Europie wzdłuż i wszerz wykupując kolejne loty do odległych destynacji. Jego celem było przypodobanie się bogatym i sławnym arystokratom z dworów, które odwiedzał. Nie wspominając o czasie, który poświęcił na doskonalenie swojej sztuki uwodzenia. Był człowiekiem wielkiej hojności, człowiekiem, który pomagał młodym dziewczętom w ucieczce z kochankami przed okrutnymi ojcami. Wydawał fortunę na wyszukane kolacje, które stały się częścią jego sztuki perswazji. Wierzył, że każdej spotkanej kobiecie ma do zaoferowania coś wyjątkowego, co stało się siłą napędową jego popędu seksualnego.

Partytura muzyczna baletu oparta jest na zapomnianej muzyce Vivaldiego po jej ponownym odkryciu w bibliotece w Turynie. Doprowadziło to do renesansu muzyki i wykonań, wskazało nowy kierunek ataku i tempa, co sprawia, że ​​muzyka Vivaldiego jest bardziej akceptowalna dla współczesnej publiczności.

Co prawda Vivaldi i Casanova nie mieli możliwości się poznać, ale obaj mieszkali w Wenecji w tej samej epoce artystycznej i obaj byli zaznajomieni z tymi samymi tradycjami teatralnymi i muzycznymi.

Czuję się zaszczycony, że mam przyjemność połączyć te dwa potężne talenty.

Gray Veredon