"Ludowa historia Polski"
autor-Adam Leszczyński
Reżyseria/Opracowanie muzyczne-Piotr Pacześniak AST Kraków
Dramaturgia - Wera Makowskx AST Kraków
Video - *Jagna Nawrocka ASP Łódź
*Scenografia i kostiumy - Anna Rogóż
OBSADA:
Jolanta Jackowska
Halszka Lehman
Przemysław Dąbrowski
Łukasz Gosławski
Damian Sosnowski
Ispicjent:
Hanna Molenda-Jaźwińska
Premiera planowana jest na 17.09.2021 w ramach Festiwalu Łódź Czterech Kultur
Spektakl realizowany w ramach projektu "Nowy i Młodzi"
"Historia Polski jaką znamy nie jest historią wszystkich. Historia Polski jaką znamy jest historią elit. Każdy zasługuje na należne mu miejsce w zapisie przeszłości, tak jak każdy zasługuje na swoje miejsce w przyszłości, która dopiero nadejdzie.
Idąc za ideą Leszczyńskiego proponujemy krytyczne spojrzenie na historię polski jako historię wielkiego folwarku zbudowanego na wyzysku, dla korzyści tych najbardziej uprzywilejowanych, od handlu niewolnikami w państwie Mieszka I począwszy, na bezwzględnej transformacji ustrojowej 1989 roku kończąc. To, co sądzimy o historii ziem na których przyszło nam żyć wymaga radykalnej, krytycznej rewizji. Nie zaprojektujemy przyszłości nie uporawszy się wcześniej z bolesną, pełną sprzeczności przeszłością.
Perspektywę zaproponowaną w Ludowej historii Polski traktujemy jako historię niedokończonej emancypacji. Jako spojrzenie w przeszłość pozwalające nam dostrzec zarys rewolucji kształtującej się na naszych oczach. Znajdujemy się w momencie przełomowym. Od 1990 roku nigdy tak wielu młodych ludzi nie deklarowało się po lewej stronie politycznego spektrum jak dzisiaj.
Leszczyński jako historyk czyni tutaj ważny krok, kolejny należy do ludzi z pola sztuki. Dlatego na spojrzeniu historycznym nie chcielibyśmy poprzestać. W takim wypadku wystarczyłoby przeczytać książkę. Nie wiemy, czy teatr ma narzędzia mogące pomóc w projektowaniu realnych rozwiązań politycznych i systemowych. Na pewno jednak ma narzędzia pozwalające podzielić się marzeniem o lepszym jutrze, fantazją o sprawiedliwym świecie, snem o równości. Uważamy, że to było, jest i zawsze będzie zadaniem żywego, zaangażowanego teatru. Dawać nadzieję na to, że sen w końcu stanie się rzeczywistością.
Należy myśleć o tworzeniu sojuszy, o tworzeniu wspólnego frontu walki o realną zmianę społeczną. Żebyśmy, parafrazując słowa Andrzeja Ledera, nie przespali kolejnej rewolucji. Ludowa historia Polski może być zapalnikiem do takiej rozmowy. A, jak mówił Bernard Marie-Koltes, nie ma rozmowy o sztuce bez rozmowy o wykluczeniu." Piotr Pacześniak