Podczas finisażu kuratorka wystawy – Lidia Zganiacz, opowie o znaczeniu tkanin w życiu codziennym mieszkańców dawnych Kresów wschodnich.

Eksponaty, które znajdują się na wystawie pełniły nie tylko rolę użytkową czy dekoracyjną – miały także duże znaczenie w obrzędach religijnych, np. lniane lub lniano-bawełniane ręczniki, zdobione haftem i koronkami. W domach i kościołach były zawieszane nad świętymi obrazkami, a panna młoda podczas wesela rozdawała je w podarunku swoim krewnym i ważniejszym gościom. Z kolei charakterystyczne dla wystroju wnętrza domu na Huculszczyźnie, wieszane na ścianie kilimy, odgrywały dużą rolę w obrządku pogrzebowym – nakrywano nimi trumny zmarłych, a po ceremonii pozostawiano w cerkwi czy kościele. Inna typowa huculska tkanina – liżnik, czyli rodzaj grubego, włochatego koca, była używana jako kołdra. Nakrywano nią ławy i łóżka, ale też służyła jako dekoracja domu. Wierzono, że liżniki przynoszą szczęście, więc często ofiarowywano je młodej parze jako prezent ślubny. Zaprezentowany na ekspozycji cykl fotografii, wykonanych w latach 2008-2011 pokazuje miejsca, gdzie liżniki nadal powstają oraz sposób ich produkcji, który niewiele się zmienił od przełomu XIX i XX wieku.

Wystawę dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego