Nienazwane, ale jestem przekonany, że stale obecne w naszej pracy zagadnienie, to dialog. Praca nad spektaklem wynikała, według mojej intuicji, z potrzeby dialogu, próby wspólnego doświadczenia aktualnej i dotyczącej nas w równym stopniu rzeczywistości oraz chęci zareagowania na otaczającą nas sytuację społeczną i polityczną. Chcieliśmy odnaleźć niezmienne i warunkujące naszą tożsamość wartości. Chcieliśmy szukać wspólnych dla nas – Polaków i Ukraińców – przestrzeni spotkania, nie zapominając o skomplikowanej historii obu narodów. Nasza praca byłą próbą odarcia nas z wzajemnej nieufności i strachu. Pragnęliśmy też bardzo wyraźnie zamanifestować prawo każdego człowieka do odpowiedzialnego, wolnego, normalnego życia. W kontekście tej pracy realne staje się dla mnie stwierdzenie Jacka Kuronia, który mówił o sobie: „Mam poczucie, że o Ukrainę jestem bogatszy, że ja Ukraińcom zawdzięczam swoje bogactwo wewnętrzne i duchowe” – mówi Marcin Brzozowski, reżyser spektaklu.

Reżyseria: Marcin Brzozowski

Występują: aktorzy kijowskiego Teatru Pralnia – Mytalnykov Igor, Petrashova Kateryna, Shtyrbu-lova Mariia, Golubtsova Nadiia, Ionova Mariia