Spotkanie z profesorem Stanisławem Fijałkowskim towarzyszy wystawie „Szkolne lata. Początki ASP w Łodzi”. Prowadzenie: Paweł Polit, Anna Saciuk-Gąsowska

Biografia artystyczna Stanisława Fijałkowskiego jest ściśle związania z historią łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1946-1951 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (dzisiejszej ASP) w Łodzi u Władysława Strzemińskiego i Stefana Wegnera. Dyplom zrobił u Ludwika Tyrowicza. W latach 1947-1993 był nauczycielem akademickim w tej uczelni, od roku 1983 - profesorem. Pełnił funkcje prorektora i dziekana Wydziału Grafiki.

Stanisław Fijałkowski był jednym z inicjatorów wydania „Teorii widzenia” Władysława Strzemińskiego (1958). Napisał o nim, że "ucząc historii sztuki oraz angażując siebie i nas w dyskusje o postępowej sztuce na świecie i w Polsce, ukazywał perspektywy duchowe i moralne wszelkiej działalności artystycznej". Przetłumaczył i wydał dwie książki Wasyla Kandyńskiego: „Punkt i linia a płaszczyzna” (1986) oraz „O duchowości w sztuce” (1996); a także "Świat bezprzedmiotowy" Kazimierza Malewicza (2006).

O to, dlaczego właśnie te prace uznał za ważne, dlaczego przyjechał do Łodzi i jak pamięta „szkolne lata” Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, Stanisław Fijałkowski będzie mówił podczas spotkania w kawiarni MS (Więckowskiego 36).

Wstęp wolny.

Profesor Stanisław Fijałkowski urodził się 4 listopada 1922 roku w Zdołbunowie na Wołyniu. W latach 1944-45 został wywieziony do Królewca na przymusowe roboty. Po wojnie na stałe związał się z Łodzią i łódzką Państwową Wyższą Szkołą Sztuk Plastycznych (dziś ASP), gdzie w latach 1947-1993 był nauczycielem akademickim, w tym od roku 1983 - profesorem. Pełnił funkcje prorektora i dziekana Wydziału Grafiki. W 2002 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Rok później w Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum Narodowym we Wrocławiu i Narodowej Galerii Sztuki "Zachęta" w Warszawie odbyła się retrospektywna ekspozycja jego twórczości z okazji przypadającej wówczas 80. rocznicy urodzin artysty. Jest wiceprezydentem Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON, członkiem Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk w Salzburgu oraz Belgijskiej Królewskiej Akademii Nauki, Literatury i Sztuk Pięknych w Brukseli. Został odznaczony między innymi Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem Gloria Artis. Prace Stanisława Fijałkowskiego były prezentowane na kilkuset wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. Artysta reprezentował Polskę na Biennale w São Paulo (1969) i na Biennale w Wenecji (1972). Dzieła Stanisława Fijałkowskiego znajdują się wielu kolekcjach muzealnych w Polsce, a także za granicą, m.in. w Tate Gallery w Londynie, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Kunsthalle w Hamburgu, Galerii Trietiakowskiej i Muzeum Puszkina w Moskwie.