POCZĄTKI METALURGII ZA ZIEMIACH POLSKICH

Ekspozycja przygotowywana przez pracowników Działu Archeologii Muzeum Okręgowego, ma na celu ukazanie rozwoju metalurgii na ziemiach polskich od schyłku neolitu (około 4 tysiąclecie p.n.e.), do początku wpływów rzymskich. Zgromadzono eksponaty pochodzące ze zbiorów Instytutu Archeologii UMK w Toruniu, Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie, Muzeum Archeologicznego w Poznaniu, Muzeum Archeologicznego w Gdańsku, Muzeum w Grudziądzu oraz Muzeum Okręgowego w Toruniu. Autorzy wystawy starali się nie tylko pokazać zmieniającą się technologię, ale również zwrócić uwagę na elementy magii, towarzyszące wytopowi i tworzeniu wyrobów, gdyż jak piszą w wydawnictwie towarzyszącym wystawie: ' Do wytopu rud żelaza używano jednorazowych pieców kotlinkowych, zwanych też dymarkami. W wielu kulturach ich budowa bywała okryta tajemnicą i stanowiła sama w sobie rytuał. Kowale tak jak szamani, uważani byli za panów ognia. Kowal, ze względu na sakralny charakter swojego zawodu oraz swoje pokrewieństwo z szamanami i wojownikami, uczestniczył w tworzeniu i rozpowszechnianiu poezji epickiej poprzez mitologie i genealogie.