Oprowadzanie po nowych wystawach – “Światłoczułość” Ewy Kuleszy i “Promieniowanie ciszy” Pauliny Stasik

19.01.2020 (niedziela), godz. 12.00

Oprowadzanie po nowych wystawach – “Światłoczułość” Ewy Kuleszy i “Promieniowanie ciszy” Pauliny Stasik

Galeria Sztuki Wozownia, ul. Ducha św. 6

wstęp wolny

Ewa Kulesza studiowała fotografię oraz rzeźbę na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Od 2004 roku pracuje na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Zajmuje się książką artystyczną, instalacją, rzeźbą i fotografią. Wystawiała swoje prace na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Niemczech, Szwajcarii, Słowacji, Portugalii, Japonii i Norwegii. Światłoczułość” to prezentacja prac, dla których podstawową materią jest popiół. Jak w tekście towarzyszącym wystawie pisze Marta Smolińska: “Popiół jest ulotny, kruchy, delikatny; wtapia się w tło swoją kolorystyką, a jednocześnie wydaje się tak natarczywie, intensywnie obecny. Jego sproszkowana, pełna potencjalnej lekkości substancjalność, na której tak łatwo zostawić odcisk czy ślad dotyku, nosi w sobie pamięć minionej kondycji i energię spalonych przedmiotów. (…) Zespół obiektów, z których większość Ewa Kulesza przygotowała specjalnie na wystawę w Wozowni, buduje w przestrzeni galerii niespieszną, kontemplacyjną, a nawet medytacyjną narrację o poetyckim wydźwięku”.

Z kolei seria obrazów i obiektów Pauliny Stasik, prezentowanych na wystawie “Promieniowanie ciszy“, powstała z inspiracji twórczością poetycką Erny Rosenstein. Nie są to jednak ilustracje do wierszy – artystka podkreśla, że nigdy nie było to jej celem. Paulina Stasik staje twarzą w twarz z poezją Erny, by odnaleźć w jej poezji słowa, uczucia, nastroje tożsame z jej własnymi. Relacja, w jaką Stasik-malarką wchodzi z Roseinstain-poetką, to szczera rozmowa na równi. Rozmawiają o stracie, o przemijalności czasu, rozpadzie chwili i ciała, o tęsknocie i pragnieniu… Paulina Stasik to absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, obecnie doktorantka na tej samej uczelni. Zajmuje się głównie malarstwem. W swojej twórczości interesuje się człowiekiem: jego czasem – pamięcią i przemijaniem, a co za tym idzie ciałem przez niego posiadanym, które może być afirmowane, budzić fascynację, a z drugiej strony stać się obiektem opresji.