Franz Lehár

Franz Lehár, odnowiciel świetności operetki, zdobył na jej polu wszystkie triumfy, o jakich twórca może marzyć: z łatwością komponował cudowne arie ukochane przez publiczność, dowcip, ze swobodą oddawał klimat muzyczny Wiednia, Paryża czy Budapesztu, gdzie toczyła się akcja utworów, był prekursorem późniejszego musicalu. Do pełni szczęścia brak mu było tylko skomponowania udanej opery.

W okresie swej dojrzałej twórczości napisał 'Krainę uśmiechu", operetkę, która stawia przed śpiewakami wymogi równe pokonaniu trudności wykonawczych opery. 'Kraina uśmiechu" z całym bagażem przypisanej sobie operetkowej konwencji, drażni jednych bajkową scenografią imitującą Wschód, innych zachwyca i wzrusza melodramatyzmem, każąc ocierać oczy w finale. Jest to operetka nietypowa, bez happy endu.

Piękno muzyki Lehára łagodzi smutek (może nawet tragizm) libretta i zapewnia dziełu nieustanne powodzenie u słuchaczy. Bez arii Su Czonga 'Twoim jest serce me" nie obejdzie się żaden galowy koncert a duet 'Herbatka sam na sam" - czyż nie brzmi zachęcająco w zimowy wieczór?