Teatroteka: Porwać się na życie, Walizka

Porwać się na życie
Streszczenie:

To liryczna komedia utrzymana w konwencji „czeskiego” humoru. Absurdalna historia wielkiej miłości. Pięćdziesięcioletni bohater, życiowy nieudacznik i pechowiec, postanawia raz w życiu zdobyć się na odwagę i dokonać heroicznego czynu. Porywa koleżankę z pracy (w której zakochany jest od dzieciństwa), aby uwolnić ją od prymitywnego męża i rozpocząć z nią nowe życie. Kiedy wywozi ją do pustego domu swojej ciotki, uświadamia sobie, czego w istocie dokonał. I wtedy porwana koleżanka dodaje mu otuchy i podtrzymuje w przeświadczeniu, że jego czyn był słuszny i głęboko ludzki. Nie zmienia to jednak faktu, że przyjdzie zmierzyć się obojgu ze ścigającym ich mężem kobiety.

Sztuka zwyciężyła w konkursie Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i WFDiF na utwór dramatyczny dla TEATROTEKI.
Występują:

Agata Kulesza (Karolina),
Andrzej Mastalerz (Tadek),
Tomasz Sapryk (Wojtek),
Iza Kuna (Iwona),
Andrzej Konopka (Prokurator).

AUTOR TEKSTU: Robert Urbański,
REŻYSERIA: Michał Szcześniak,
ZDJĘCIA: Paweł Dyllus P.S.C.,
SCENORGRAFIA: Anna Wunderlich,
KOSTIUMY: Agata Culak,
MONTAŻ: Svitlana Topor,
MUZYKA: Agata Kurzyk,
DŹWIĘK: Aleksandra Pniak, Grzegorz Żaglewski, Radosław Ochnio,
KIEROWNICTWO PRODUKCJI: Paweł Mantorski,
KONSULTACJA PROGRAMOWA: Zenon Butkiewicz,
REDAKTOR PROWADZĄCY: Krzysztof Domagalik,
OPIEKA ARTYSTYCZNA: Maciej Wojtyszko,  
PRODUCENT: Włodzimierz Niderhaus.
CZAS: 56'10" / ROK PRODUKCJI: 2017

Walizka
Streszczenie:
Fransua Żako poszukuje prawdy. Prowadzony przez Narratora i Automatyczną Sekretarkę, pokonuje drogę z domu do Muzeum Zagłady, aby tam, na jednej z walizek z Auschwitz, rozpoznać nazwisko swojego ojca. Nie jest to jednak zwykły spacer, ale droga ku odzyskaniu pamięci i tożsamości. Prawda, której brakowało mu przez całe życie, nagle uderzy w niego z niebywałą siłą. Ten gwałtowny zwrot sprawi, że powrócą wspomnienia, sytuacje, pytania, które przez lata nie mogły doczekać się odpowiedzi. Przed oczami bohatera przepłynie całe życie: dziecięce wspomnienia, sny, spotkania, podróże, różne etapy nieporadnej drogi ku odkryciu samego siebie. Spacer do Muzeum staje się podróżą przez pamięć, a miejsca, w których zatrzyma się Fransua, realne lub nierealne, stworzą swoistą mapę mentalną, utkaną z wątpliwości, obaw i nadziei związanych z otwarciem walizki ojca, jedynej pamiątki po nim.
Niesamowita konstrukcja sztuki, jej struktura i język, który o Holokauście mówi w odważny i nowatorski sposób, chronią sztukę przed nadmiernym patosem i smutkiem. Historia Fransua Żako opowiadana jest przez tajemniczego Narratora, który wraz ze swoją towarzyszką, Automatyczną Sekretarką, śledzi, przeżywa i komentuje wszystkie etapy drogi Fransua. Dwutorowość sztuki i silna narracyjna rama sprawia, że ta oparta na faktach historia nabiera wewnętrznej dynamiki, tworzy z pozoru lekką, ale niezwykle głęboką i aktualną opowieść.
Walizka stawia także szersze pytanie o społeczną pielęgnację pamięci o Zagładzie. Jest jak pytanie, postawione każdemu, kto bezpiecznie i bezrefleksyjnie chowa ją do ciemnego archiwum.

Występują:

Adam Ferency (Fransua Żako/Pantofelnik),
Krzysztof Globisz (Narrator),                                  
Halina Łabonarska (Przewodniczka),
Marta Król (Automatyczna sekretarka/Żaklin),                              
Łukasz Lewandowski (Poeta).

AUTORKA SZTUKI: Małgorzata Sikorska-Miszczuk,
REŻYSERIA: Wawrzyniec Kostrzewski,          
PRODUCENT: Włodzimierz Niderhaus,
ZDJĘCIA: Witold Płóciennik P.S.C.,
SCENOGRAFIA: Ewa Gdowiok,
KOSTIUMY: Elżbieta Radke,
MUZYKA: Piotr Łabonarski,
MONTAŻ:  Jakub Motylewski,
DŹWIĘK: Michał Robaczewski, Tomasz Wieczorek,
KIEROWNICTWO PRODUKCJI: Paweł Mantorski,                             
REDAKTOR PROWADZĄCY: Krzysztof Domagalik,
OPIEKA ARTYSTYCZNA: Maciej Wojtyszko.

CZAS: 67 min 16 s. / ROK PRODUKCJI: 2013