Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na premierę książki Jacka Świłły pt. „Zamierzch”

prowadzenie: Karol Maliszewski

opracowanie muzyczne: Leszek Olbiński – kontrabas

2 grudnia (wtorek) 2025 roku o godz. 18.00

Wstęp wolny. Zapraszamy

Spotkanie transmitowane online: https://youtube.com/live/eSIoanqz1rk?feature=share

W nowej książce poetyckiej – Zamierzch znajdziemy m.in. coś o barierze między językiem a światem, o dziwnej łączności z antycznym repozytorium idei oraz o nieokreślonym niepokoju ontycznym i ontologicznym, którego próbę opisu zawiera dłuższy wiersz tytułowy.

O poezji Jacka Świłły napisali m.in.

„Jacek pisze spokojne, dobre wiersze, którym warto poświęcić wieczór lub poranek. Nie mają one ambicji wprowadzania żadnych zmian w krajobrazie poezji, choć gdyby dało się zmienić świat, chętnie by się za to zabrały. Ale świat istnieje za długo, już jest na to za późno”.

Adam Wiedemann

To prawdziwa przyjemność obcowania ze sztuką poetycką tej miary co wiersze Jacka Świłły, w których zalecany powrót do źródeł naszego doświadczenia, jest poparty oryginalną, choć osadzoną w tradycji awangardowej poetyką i sposobem obrazowania.

Paweł Kołodziejski

„Czytając Zamierzch, czułam się, jakbym próbowała uchwycić kontury czegoś, co nie chce dać się zamknąć w formie. Język Świłły jest surowy, niekiedy szorstki. Poeta nie prowadzi nas za rękę – raczej rozrzuca mgliste tropy, jakby chciał sprawdzić, ile czytelnik jest w stanie dostrzec pomiędzy wersami. To poezja utknięcia w czasie: wiersze unoszą się na granicy teraźniejszości i wspomnienia, między rozpoznaniem a zagubieniem. Świłło pisze o rzeczach, które pozornie są namacalne, ale pod jego piórem zyskują osobliwą przezroczystość – jak gdyby świat już dawno się rozpadł, a my tylko próbujemy poskładać resztki sensu”.

Recenzentka strony „Lubimy czytać”

„Wiersze tego tomu raz jawią mi się jak nabite sztancą na dermę i filc, innym razem jak myta szlauchem ulica, na którą niebawem spadnie śnieg i znajdujemy frajdę właśnie w tym, że coś czystego upadnie na czyste; nie że będzie myciem brudnego. Fizyczna jest przyjemność czytania ich w każdym świetle: światło nadmierne przygaszają tekstem, to przyciemnione rozjaśniają refleksem. W świetle wypośrodkowanym są drugą strugą nurtu, widać z nich wszystko tam, dokąd idziemy i tam, skąd wracamy”.

Konrad Góra

Jacek Świłło – poeta, prozaik, muzyk. Studiował we Wrocławiu polonistykę, prawo i podyplomowo filozofię. Przed laty wystawiał na prowincji prace plastyczne, prowadził rubrykę satyryczną w tygodniku lokalnym, bywał animatorem kultury. Nagradzany lub wyróżniany w wielu konkursach literackich, m.in. główna nagroda na Biennale Poezji im. K.I. Gałczyńskiego w Szczecinie, II nagroda w Konkursie Poetyckim im. S. Grochowiaka, dwukrotnie nagradzany w Turnieju Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka w ramach Festiwalu „Silesius” we Wrocławiu, ostatnio wyróżniony w Konkursie Poetyckim „O liść konwalii” im. Z. Herberta. Jego opowiadanie zwyciężyło w konkursie na Międzynarodowym Festiwalu Opowiadania we Wrocławiu (2010). Wydał tomiki wierszy: Tu, w dole (Lublin 2021), punkt linia płaszczyzna (Nowa Ruda 2022), Zamierzch (Nowa Ruda 2025), oraz zbiór opowiadań: Gwiazda do oka (Nowa Ruda 2023). Gra na saksofonie w afrobeatowo-jazzowym The Overview Effect (OvE) (Without territory, 2021, Geography and Geometry, 2023), ambientowo-freejazzowej, dwuosobowej Orkiestrze Ciężkiej Nieważkości (z Marcinem Jędrysiakiem; Róbszum Live, 2025) oraz dwuosobowym Projekcie NIEOCZYWISTE (z Januszem Karpem).

Dodatkowe informacje: https://www.klubmil.pl/2122025-premiera-ksiazki-j-swilly