Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na prezentację książki Marii Woś pt. „LeoPolka” Prowadzenie spotkania Anna Fastnacht-Stupnicka

25 stycznia (czwartek) 2024 roku o godz. 16.00

Wstęp wolny. Zapraszamy

Spotkanie przygotowane dla członków Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich.

LeoPolka jest tomem wspomnieniowym Marii Woś. Ta autobiografia jest książką literacko wyjątkową, a historycznie bezcennym źródłem wiedzy o przeszłości. Jej lektura wywołuje wzruszenie i trwogę.

Maria Woś (z domu Cząstka) urodziła się w marcu 134 roku we Lwowie, z którego w czerwcu 1946 ekspatriowano ją do zrujnowanego Wrocławia, gdzie w 1955, po czteroletnich studiach na tamtejszym uniwersytecie, ukończyła polonistykę. Po niespełna trzyletnim stażu nauczycielskim w IX LO we Wrocławiu spróbowała swoich sił w dziennikarstwie radiowym na antenie Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia. Od 1 lutego 1958 roku pracowała tu kolejno w redakcjach: Łączności ze słuchaczami, Młodzieżowej, Oświatowej i Literackiej, gdzie pełniła też funkcję ilustratora muzycznego. W latach 1965-1969 udało jej się zgromadzić zespół wybitnie uzdolnionej i kreatywnej młodzieży, z którym współredagowała cykliczny magazyn „My Nastolatki”, cieszący się ogromnym zainteresowaniem słuchaczy i wielkim zaangażowaniem jego członków, wśród których znaleźć można niejedno znane dziś w kraju nazwisko (Ewa Dałkowska, Joanna Dobrzańska, Zofia Gebhard, Jacek Zwoźniak). Kres temu położyła atmosfera polityczna po roku 1968. Po ogłoszeniu stanu wojennego odeszła z Radia i pracowała jako nauczycielka języka polskiego kolejno w kilku wrocławskich liceach. Jednocześnie uczestniczyła w działalności Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego, obserwując i dokumentując procesy polityczne. W listopadzie 1983 roku zatrzymana przez SB. Wiosną 1989 roku na zaproszenie Komitetu Obywatelskiego w kilkuosobowym zespole realizowała w ramach „bloku reżimowego” radiową kampanię wyborczą Solidarności. Po wygranych wyborach, w roku 1990, wróciła do Radia, z którym związana jest do dziś. Do roku 2005 uprawiała różne gatunki dziennikarskie, obecnie – jedynie felieton. Część jej tekstów felietonistycznych ukazała się w książkach Duszeczko, nie graj łokciami (2006), Pomnieć – przypomnieć – zapomnieć (2010). W 2003 dziennikarze z Wrocławskiego Oddziału SDP i syndyk tu SDRP wyróżnili Marię Woś Nagrodą im. Tadeusza Szweda. W 2008 minister kultury nadał jej Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Ponadto odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (2006), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i Nagrodą Wrocławia (2018). W roku 2022 Oddział Dolnośląski SDP przyznał jej Nagrodę im. Romualda Lazarowicza, rok później, w sześćdziesięciopięcioletnie jej twórczości radiowej, Sejmik Województwa Dolnośląskiego postanowił nagrodzić ją Złotą Honorową Odznaką Zasłużony dla Dolnego Śląska.

Dodatkowe informacje: http://www.klubmil.pl/25012024-prezentacja-ksiazki-m-wos