Finisaż wystawy dydaktyków Katedry Rysunku Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu pt. Koncepcje Sztuki

Rysunek kojarzony jest z tym, co pierwotne i pierwsze, pomocnicze dla tego, co nastąpi później, jako początek czegoś bardziej rozwiniętego. To kontury, które za chwilę zapełnią się kolorem, syntetyczna myśl przeniesiona na materię – szybka, prosta, a jednocześnie oddająca esencję przedmiotu. Sięgając do początków twórczości człowieka, rysunek przywołuje skojarzenie z pierwotnymi, schematycznymi przedstawieniami zwierząt wyrytymi na skałach jaskiń. W powyższych okolicznościach pełnił podrzędną rolę, potem przez chwilę wydaje się, że zyskał autonomiczność stając się materiałem ilustrującym księgi, aż do kulminacyjnego momentu pojawienia się wynalazku Gutenberga, który spowodował niezwykły popyt na ten rodzaj sztuki, towarzysząc mechanicznie i masowo powielanym tekstom. Jednak XIX– wieczny wynalazek fotografii oddalił rysunek na dalszy plan.
Czym jest dzisiaj rysunek? Jaką pełni rolę? Czy jest pierwotnym, zapomnianym gatunkiem sztuki, czy może wręcz przeciwnie? Żeby odpowiedzieć na powyższe pytania należy podjąć refleksję na temat cech wyróżniających go pośród innych form wizualnych. Prof. Daria Milecka napisała: [...] każda realizacja rysunku zawiera w sobie ontyczny akt zawładnięcia treścią i sensem jego przedmiotu. O ile obraz nieodzownie naśladuje (nawet jeśli, jak u Strzemińskiego, sam siebie), o tyle rysunek eksponuje swoją esencjonalną nietożsamość. Jest on dyrektywą rozumienia swojego obiektu podjętą z apriorycznie zewnętrznej dla niego perspektywy. Innymi słowy jest on zawsze swego rodzaju zewnętrzną interwencją ustanawiającą sposób istnienia obiektu w przestrzeni świadomości odbiorców. Rysunek nie może uciec od funkcjonalności, odnosi się do tego, co zewnętrzne, jednocześnie chroni przed dosłownością, substancjonalnością przedmiotu odniesienia. Ta cecha czyni go niezwykle użytecznym we współczesnym świecie przepełnionym informacjami, w którym słowo z obrazem spajają się tworząc szybki, uniwersalny przekaz.

Kurator: Ewa Martyniszyn

Uczestnicy wystawy: Marta Borgosz, Jacek Dłużewski, Marcelina Groń, Jarosław Grulkowski, Piotr Kmita, Monika Konieczna, Bogna Kozera-Radomska, Marek Kulig, Janusz Merkel, Daria Milecka, Przemek Pintal, Marlena Promna, Marta Szymczakowska, Piotr Tyszkowski.