Polskie Towarzystwo Historii Nauk Medycznych Oddział we Wrocławiu, spotkanie

10 czerwca (sobota) 2023 roku o godz. 12.00

Wstęp wolny. Zapraszamy

W programie:

dr Dariusz Lewera – Ospa prawdziwa we Wrocławiu. Czas którego nie da się zapomnieć.

dr hab. Barbara Bruziewicz-Mikłaszewska – prowadzenie dyskusji

Epidemia ospy prawdziwej we Wrocławiu – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie epidemia ospy prawdziwej, która wybuchła latem 1963 roku we Wrocławiu. Chorobę przywlókł do Polski w maju 1963 wracający z Indii (według innych źródeł z Birmy i Wietnamu) Bonifacy Jedynak, oficer Służby Bezpieczeństwa. Pierwszą śmiertelną ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. […] Dopiero półtora miesiąca po pierwszych zachorowaniach, 15 lipca 1963 (dzień ten zwano później „czarnym poniedziałkiem”), w mieście ogłoszono stan pogotowia przeciwepidemicznego; od pierwszego zachorowania do momentu ogłoszenia epidemii minęło aż 47 dni. Zachorowanie na tę chorobę (potocznie zwaną „wiatrówką”) uodparnia na nią do końca życia i ponowne zachorowania zdarzają się bardzo rzadko. 15 lipca 1963 Arendzikowski skontaktował się ze swym szefem, kierownikiem Sanepidu, doktorem Jerzym Rodziewiczem, który o diagnozie bezzwłocznie zawiadomił władze w Warszawie. Tego samego dnia do Wrocławia dotarło pierwszych 10 tysięcy szczepionek.
Dodatkowe informacje o epidemii:
pl.wikipedia.org/wiki/EpidemiaospyprawdziwejweWroc%C5%82awiu

Strona towarzystwa: www.pthmif.pl

Dodatkowe informacje: http://www.klubmil.pl/10062023-pthnm-spotkanie