CZERWONY SZALIK

Jacek Papis

Dramat miesza ze sobą rozmaite konwencje, style i gatunki. W dużej części jest parodią, a nawet pastiszem. Konsekwencją wielości form użytych w dramacie jest jego płynne przechodzenie od grozy do komizmu i z powrotem. Wszystko to daje w realizacji scenicznej możliwość zabawy konwencjami użytymi w dramacie; począwszy od zasadniczej konwencji bajki, poprzez sen, dramat realistyczny, rodzinny, rytualny, aż po spektakl muzyczny. Przedstawienie przypomina nam, co znajduje się między naszą naiwnością, naszą dziecięcą wiarą w cuda i sprawiedliwość, a wiedzą dorosłego człowieka, że świat nigdy nie bywa idealny. Czerwony szalik jest nieco zabawną i nieco straszną opowieścią o naszych tęsknotach do baśni, mitu, tajemnicy, mądrości, uczucia.