Recital Piotra Anderszewskiego

Recital Piotra Anderszewskiego, jednego z najwybitniejszych pianistów naszych czasów, wypełnią dzieła wielkich kompozytorów epoki baroku oraz klasycyzmu. Artysta wykona wybrane preludia i fugi z drugiej części tomu Das Wohltemperierte Klavier pióra mistrza baroku – Johanna Sebastiana Bacha, a także Sonatę fortepianową As-dur nr 31, op. 110, wpisującą się w nurt późnej twórczości ostatniego z klasyków wiedeńskich – Ludwiga van Beethovena.

„Postanowiłem ułożyć elementy w kolejności według własnego subiektywnego wyboru […]. Ideą tego konkretnego porządku jest stworzenie sensu dramatu, który sugeruje cykl dwunastu charakterów rozmawiających ze sobą, tworzących lustrzane odbicie. W muzyce zawsze jest jakaś historia, emocjonalna narracja, gdy jeden utwór podąża za drugim i go opowiada, niezależnie od tego, czy jest to kwestia kontrastu, czy ciągłości. Patrząc poza kontrapunktyczną sztukę, dostrzegam preludia i fugi w Das Wohltemperierte jako utwory-postaci” – tak o genezie swojego wyboru dwunastu preludiów i fug ze wspomnianego tomu wypowiada się Piotr Anderszewski. Pianista dokonał ich nagrań oraz wydał czwartą już, niezwykle cenioną przez krytyków, płytę z Bachowskim repertuarem w styczniu ubiegłego roku za pośrednictwem Warner Classics. W interpretacjach instrumentalisty dzieła te nabierają wyjątkowego, szlachetnego kolorytu, który wpływa na doskonałą harmonię każdego utworu z osobna, jak i całości wyselekcjonowanego zbioru.

Wieczór zwieńczą zaś dźwięki Sonaty fortepianowej As-dur nr 31, op. 110 – przedostatniej tego typu kompozycji Ludwiga van Beethovena. Choć wydawać by się mogło, że w dorobku twórcy pozostaje ona nieco w cieniu późniejszej, wielkiej Sonaty fortepianowej c-moll nr 32, op. 111 stanowiącej syntezę gatunku w spuściźnie Beethovena. Dzieło, które wykona Anderszewski, również odznacza się niekwestionowanym bogactwem ekspresji. W materiale dźwiękowym sonaty Beethoven sięgnął tak po zwroty melodyczne pełne subtelnego liryzmu, jak i te zdecydowanie bardziej wyraziste, nabrzmiałe żywiołowym dramatyzmem.